Каганец

Кагане́ц — старажытная свяцільня, які працуе на аснове згарання алею або тлушчу; гліняная, часам металічная пасудзіна з кнотам.

У залежнасці ад паліва мянялася форма каганца — ад латка і міскі да гаршка і глячка. Каганец ставілі ці падвешвалі пад вусцем дымахода.

Бытаваў побач з лучніком да пачатку XX стагоддзя.

Літаратура

• Каганец // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата. С. 402.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Каганец