Каралеўства Польскае (1025—1385)
заходнеславянская дзяржава ў паўночна-ўсходняй частцы Цэнтральнай Еўропы, якая існавала з 1025 да 1385 года
Каралеўства Польскае (польск.: Królestwo Polskie) — заходнеславянская дзяржава ў паўночна-ўсходняй частцы Цэнтральнай Еўропы, якая існавала з 1025 года, калі першым з вялікапольскіх князёў быў каранаваны Баляслаў I Храбры да ўзыходжання на польскі прастол дынастыі Ягелонаў (1385).
Каралеўства | |||||
Каралеўства Польскае | |||||
---|---|---|---|---|---|
польск.: Królestwo Polskie | |||||
|
|||||
|
|||||
1025 — 1385
|
|||||
Сталіца | Гнезна, Кракаў, Познань | ||||
Мова(ы) |
польская (гутарковая) лацінская (пісьмовая) |
||||
Афіцыйная мова | лацінская мова | ||||
Рэлігія | каталіцтва | ||||
Гісторыя | |||||
• 18 красавіка 1025 | Каранацыя Баляслава I | ||||
• 14 жніўня 1385 | Крэўская унія | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Пасля ўзыходжання на польскі трон вялікага князя літоўскага Уладзіслава II Ягайлы, дзяржава працягвала называцца Каралеўства Польскае.