Карал Штэкер (чэшск.: Karel Stecker, ням.: Karl Stecker; 2 лютага 1861, Косманасі — 13 сакавіка 1918, Млада-Болеслаў) — адзін з вядучых чэшскіх музычных тэарэтыкаў пачатку XX стагоддзя[4], кампазітар, арганіст, музычны педагог. Брат вандроўцы Антаніна Штэкера.

Карал Штэкер
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 22 студзеня 1861(1861-01-22)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 13 сакавіка 1918(1918-03-13)[2][3][…] (57 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі музыказнавец, кампазітар, арганіст, музычны педагог, настаўнік, тэарэтык музыкі
Інструменты арган[d]
Жанры класічная музыка і літургічная музыка[d]
Выхаванцы Іозеф Сук

Біяграфія

правіць

Вывучаў філасофію ў Карлавым універсітэце ў Отакара Госцінскага і адначасова арган і тэорыю музыкі ў Пражскай школе арганістаў у Францішака Скугерскага. У 18851892 гг. рэгент хору ў пражскай царкве Святой Уршулі.

Пераважна вядомы як шматгадовы (з 1889 г.) выкладчык кампазіцыі, кантрапункту і аргана ў Пражскай кансерваторыі, музыкант, вучнямі якога былі многія вядучыя майстры чэшскай музыкі першай паловы XX стагоддзя — Віцезслаў Новак, Іозеф Сук, Багуслаў Марціну, Отакар Ерэміяш, Отакар Зіх і іншыя — у некаторых выпадках маюць складанасці ў паразуменні з кансерватыўным настаўнікам[5].

Як тэарэтык выступаў прыкметным апанентам Гуга Рымана. Апублікаваў двухтомную «Усеагульную гісторыю музыкі» (чэшск.: Všeobecný dějepis hudby; 1892, некалькі перавыданняў). У 19071919 гг. разам з Каралам Гофмайстэрам рэдагаваў газету «Музычны агляд» (чэшск.: Hudební revue).

Штэкеру належыць шэраг арганных і харавых твораў, пераважна царкоўных.

Зноскі

  1. Československý hudební slovník osob a institucí / пад рэд. G. Černušák, B. Štědroň, Z. Nováček
  2. а б в г Czech National Authority Database Праверана 23 лістапада 2019.
  3. а б в The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
  4. Jaroslav J. Zmrhal, Vojta Beneš. Bohemia: A brief evaluation of Bohemia's contribution to civilization. — Bohemian National Alliance, 1917. (англ.)
  5. Miloš Šafránek.Bohuslav Martinů, his life and works — A. Wingate, 1962. — P. 48. (англ.)