Кардынал-прэфект

Кардынал-прэфект (лац.: cardinalis prefectus) — назвы главы адной Кангрэгацый Рымскай курыі. Пачынаючы з XVI стагоддзя прэфекты Рымскіх Кангрэгацый заўсёды ў сане кардынала, за рэдкім выключэннем. Кардынал-прэфект заўсёды курыяльны кардынал, гэта значыць кардынал на службе ў Рымскай курыі. Таксама тытул кардынала-прэфекта носіць глава Вярхоўнага трыбунала апостальскай сігнатуры, калі ён у сане кардынала. Калі кіраўнік не з'яўляецца кардыналам, то ён завецца пра-прэфект, гэта значыць выконваючы абавязкі.

Кардынал-прэфект нясе адказнасць за ўсе справы ў рамках сваёй курыяльнай кампетэнцыі і за свае дзеянні. Кардыналу-прэфекту дапамагае ў кіраванні дыкастэрыі сакратар, заўсёды ў рангу тытулярнага архібіскупа ці біскупа.

Главы іншых інстытутаў Рымскай курыі, такіх, як Папскія саветы і Папскія камісіі і камітэты, як правіла, завуцца старшынямі, незалежна ад таго, былі яны ўзведзены у сан кардынала ці не. У кіраванні і выкананні сваіх службовых паўнамоцтваў, яны маюць тыя ж правы і абавязкі, што і кардыналы-прэфекты. Главу Апостальскай пенітэнцыярыі завуць кардынал-пенітэнцыярый.

Кардыналы-прэфекты

Па стане на 2 ліпеня 2012 года, у Рымскай курыі служаць наступныя кардыналы-прэфекты:

• архібіскуп Герхард Людвіг Мюлер — (Кангрэгацыя дактрыны веры);
• Антоніа Каньісарэс Льявера — (Кангрэгацыя набажэнства і дысцыпліны таінстваў);
• Анджэла Амата, SDB — (Кангрэгацыя па кананізацыі святых);
• Марк Уэле — (Кангрэгацыя па справах біскупаў);
• Фернанда Філоні — (Кангрэгацыя евангелізацыі народаў);
• архібіскуп Беньяміна Стэла — (Кангрэгацыя па справах духавенства);
• Жуан Брас дэ Авіс — (Кангрэгацыя па справах Інстытутаў Прысвечанага Жыцця і Таварыстваў Апостальскага Жыцця);
• Зянон Грахалеўскі — (Кангрэгацыя каталіцкай адукацыі (семінарый і навучальных устаноў));
• Леанарда Сандры — (Кангрэгацыя па справах усходніх цэркваў);
• Рэйманд Бёрк — (Вярхоўны трыбунал апостальскай сігнатуры).

Цяперашні Папа Рымскі на спачынку Бенедыкт XVI да свайго абрання з'яўляўся прэфектам Кангрэгацыі Веравучэння.