Клаўдзіа Мантэвердзі

Клаўдзіа Мантэвердзі, старое напісанне Клаўдзіо Мантэвердзі[9] — (італ.: Claudio Monteverdi), вялікі італьянскі кампазітар Клаўдзіо Монтэвердзі, н. у м. Крэмона, у маі 1567, пам. 29 лістапада 1643, быў адной з выдатных асоб у развіцці і ўдасканальванні ранняй музыкі барока. Ён мог працаваць з рознымі інструментамі, як клвішнымі, так і струннымі.

Клаудзіа Мантэвердзі
Claudio Monteverdi
Bernardo Strozzi - Claudio Monteverdi (c.1630).jpg
Асноўная інфармацыя
Поўнае імя Claudio Giovanni Antonio Monteverdi
Дата нараджэння 15 мая 1567(1567-05-15)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 29 лістапада 1643(1643-11-29)[4][2][…] (76 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна Італія
Жонка Claudia de Cattaneis[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі оперны кампазітар, харэограф, музыказнавец, тэарэтык музыкі, выканаўца на віёле да гамба, каталіцкі святар, кампазітар класічнай музыкі, музыкант, спявак, кампазітар
Інструменты віёла да брача[d], віёла да гамба[d] і арган[7]
Жанры опера і музыка барока[d]
Аўтограф Claudio Monteverdi Signature.png
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Калі ў яго ішлі дваццатыя гады, ён пераехаў у м. Мантуя і ў 1601 годзе стаў музычным дырэктарам князя Вінчэнца Ганзага. Неўзабаве ён пачаў будаваць сваю бліскучую рэпутацыю ў кожным тыпе музыкі, якой ён надзяляў сваю ўвагу — драматычны мадрыгал, аркестровай музыцы, балетнай музыцы, дыялогі, гукі і скерцо музікалі, інтэрмедыі для гракоў, музыцы для турніраў, таксама касцёльныя кампазіцыі якія ўлучаюць музыку для Імшы.

Калі Монтэвердзі стаў музычным дырэктарам Св. Марка ў Венецыі ў 1613, яго імя і публікацыі былі ўжо вядомымі ў Еўропе. Музыкі прыязджалі з Англіі, Германіі і Скандынавіі для таго каб у яго вучыцца. Выдаўцы паўночных гарадоў, якія супернічалі з венецыянскімі, выдавалі ўсё новыя выданні яго твораў. Ён нёс на сабе мноства абавязкаў у Св. Марка Венецыі на працягу 30 год, і ў дадатак ён займаўся сваім хорам, займаў пасаду дзяржаўнага кампазітара, які ствараў музыку для асобных дзяржаўных святаў, але не гледзячы на тое, ён захоўваў інтарэс для свецкай і драматычнай музыцы. Фаміліі патрыцыяў даручалі яму выконваць імпрэзы ў сваіх вялікіх палацах; касцёлы, брацтвы, і рэлігійныя дамы прасілі яго дапамогі як у кампазітара і дырэктара для сваіх штогадовых урачыстасцей. Незалежна ад выпадка — ці то заказ дожа, ці міністраў, ці то творы ў гонар князя Фларэнцыі, шлюб, каранацыя, дзяржаўны візіт, Монтэвердзі заўсёды ствараў музыку, як невялічкія камерныя працы, так і вялікія творы для некалькіх аркестраў.

Апошнія гады Мантэвердзі ў Венецыі сведчаць аб працягу поспехаў у вобласці оперы, якая зараз пераўтвараецца з мастацтва, якое знаходзіцца пад прыватным патранажам у вялікія публічныя імпрэзы. Паколькі ён распрацоўваў складаныя і жываісныя сцэнічныя эфекты, ладанасць якіх узрастала, оперныя аркестры скарачаюцца ў сваёй колькасці і ў колькасці інструментаў. Такія змены стваралі некаторыя праблемы для кампазітараў, бо пагражалі моцы іх музычных твораў.

Шэдэўры Монтэвердзі займаюць выбітное месца ў міжнародным наборы ранняй музыкі.

ЛітаратураПравіць

 
Bronze bust of Monteverdi at Public Gardens Ян Павел II, in Крэмона.
  • Bukofzer M. Music in the Baroque era. New York, 1947.
  • Schrade L. Monteverdi, creator of modern music. London, 1950.
  • Бронфин Е. Клаудио Монтеверди. — Л., Музыка, 1970.
  • Конен В. Д. Монтеверди. Москва, 1971.
  • Arnold D. Monteverdi. London, 1975.
  • The letters of Claudio Monteverdi, ed. by D. Stevens. London, 1980.
  • Arnold D., Fortune N. The new Monteverdi companion. London, Boston, 1985.
  • Carter T. Music in late Renaissance and early Baroque Italy. London, 1992.
  • Whenham J., Wistreich R. The Cambridge companion to Monteverdi. Cambridge, New York, 2007.

БібліяграфіяПравіць

Зноскі

  1. Deutsche Nationalbibliothek Record #118583700 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 16 кастрычніка 2015.
  2. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  3. а б Claudio Monteverdi // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #118583700 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
  5. а б Deutsche Nationalbibliothek Record #118583700 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 мая 2020.
  6. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  7. https://www.francemusique.fr/personne/claudio-monteverdi
  8. Treaty of Noyon
  9. Напісанне імя і прозвішча Клаўдзіо Мантэвердзі ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.10., Мн., 2000, С.89.