Курдская мова

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Курдская мова (كوردی, Kurdî, Köpди) — мова курдаў, адна з прадстаўніц паўночна-знаходняй падгрупы іранскіх моў у складзе індаеўрапейскай моўнай сям’і. Распаўсюджаная ў рэгіёне, неафіцыйна званым Курдыстан.

Фактычна ўяўляе сабой некалькі моў (традыцыйна названых дыялектамі): курманджы (паўночнакурдская), сарані (цэнтральнакурдская), лекі, зазакі, гарані (два апошнія дыялекты, падобныя адзін да аднаго, істотна адрозніваюцца ад папярэдніх). Адрозненні ў фанетыцы і каранёвым складзе паміж імі нязначныя, аднак маюцца значныя адрозненні ў марфалогіі, таму паразуменне паміж носьбітамі названых дыялектаў амаль цалкам згублена. Гэта звязана з марфалагічнай перабудовай, якой падвергнулася ў Сярэднія стагоддзі большасць іранскіх моў. У цяперашні час пад «курдскім мовай» часцей за ўсё разумеюць чатыры дыялекты:

курманджы, або паўночнакурдская (Турцыя, Сірыя, Ірак, Іран, краіны постсавецкай прасторы, ЕС);
дымылі, паўночнакурдская (Турцыя)
сарані, або цэнтральнакурдская (усходні Ірак, Іран);
гарані, або паўднёвакурдская (паўднёва-ўсходні Ірак, заходні Іран).

На дыялекце макрыяні размаўляюць у Піраншахры і Біджары.