Кірыгуа

Кірыгуа (ісп.: Quiriguá) — горад цывілізацыі мая, цяпер — месца раскопак на тэрыторыі дэпартамента Ісабаль, паўднёва-ўсходняя Гватэмала. Размяшчаецца ў даліне ракі Матагуа на плошчы каля 3 км², цырыманіяльны цэнтр горада знаходзіцца на паўночным беразе ракі.

Археалагічны парк і руіны Кірыгуа*
Archaeological Park and Ruins of Quiriguá**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА
Краіна	Гватэмала
Тып	Культурны
Крытэрыі	i, ii, iv
Спасылка	149
Рэгіён***	Лацінская Амерыка і Карыбы
Гісторыя ўключэння
Уключэнне	1981  (7 сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

У класічны перыяд (200—900 гг.) Кірыгуа размяшчалася на скрыжаванні гандлёвых шляхоў. Першае паселішча з'явілася ў II стагоддзі н. э., будаўніцтва акропаля пачалося прыкладна ў 550 годзе. У VIII стагоддзі горад інтэнсіўна развіваўся, прычым блізкасць дэкаратыўнага стылю архітэктуры і скульптуры да Капана сведчыць аб цеснай узаемасувязі. Да перамогі над Капанам ў 738 годзе Кірыгуа быў яго васальнай дзяржавай. У часы праўлення Каўак Скі (723—784 гг.) зрабіўся сталіцай квітнеючай незалежнай дзяржавы. К сярэдзіне IX стагоддзя Кірыгуа прыходзіць у заняпад.

Упершыню разваліны Кірыгуа ў 1840 годзе вывучыў англійскі мастак Фрэдэрык Казервуд, а пазней — англійскі вучоны А. П. Модслі і экспедыцыі Археалагічнага інстытута Амерыкі і інстытута Карнегі. Самыя вядомыя скульптурныя статуі — высокія 4-гранныя стэлы, скульптурныя календары і мудрагелістыя скульптуры міфічных пачвар, якія з'яўляюцца важнай крыніцай ведаў аб цывілізацыі мая.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кірыгуа
• Афіцыйны сайт Архівавана 19 мая 2010. (ісп.)
• Гісторыя і фота Архівавана 18 снежня 2008. (англ.)
• Карта цэнтра Кірыгуа (англ.)