Ландграф

Ландграф (ням.: Landgraf - лац.: comes provincialis) - ў сярэднявечнай Германіі кіраўнік княства (ландграфства). "Ландграф" - паходзіць ад слова "Land" зямля, краіна; і "Graf" - граф.

Тытул князёў, становішча якіх было падобна з становішчам герцагаў. На іх ляжаў абавязак не толькі ў сваім графстве, але і ў больш шырокай вобласці падтрымліваць мір, а ў выпадку вайны даваць каму трэба ўзброенае прыкрыццё. У такім сэнсе гэты тытул належаў толькі Ландграфству Цюрынгіі і Эльзаса, але яго насілі і многія іншыя князі, якія не мелі падобных паўнамоцтваў.

Гл. таксама

• Ландвойт
• Войт
• Бенефіцыі
• Чынш
• Чыншавік
• Лен
• Феод
• Маркграф
• Асада

Літаратура

• Frank, "Die Landgrafschaften des Heiligen R ö mischen Reichs", (Брауншв. 1863);
• Schroeder, "Lehrbuch der deutschen Rechtsgeschichte", (Лпц. 1888);
• за ред. академіка АН УРСР О. С. Мельничука, "Словник іншомовних слів", м. Київ, 1985 р., с. 479, 221.