Леанід Уладзіміравіч Смірных
Леанід Уладзіміравіч Смірных (руск.: Леонид Владимирович Смирных; 1 (14) красавіка 1913, вёска Круглае, Расійская імперыя — 16 жніўня 1945, пасёлак Катон, Карафута, Японская імперыя) — камандзір стралковага батальёна 179-га стралковага палка 79-й стралковай дывізіі 56-га стралковага корпуса 16-й арміі 2-га Далёкаўсходняга фронту, капітан, Герой Савецкага Саюза.
| Леанід Уладзіміравіч Смірных | |
|---|---|
| руск.: Леонид Смирных | |
| Дата нараджэння | 14 красавіка 1913 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 16 жніўня 1945 (32 гады) |
| Месца смерці | |
| Прыналежнасць |
 СССР |
| Род войскаў | пяхота |
| Гады службы | 1930—1945 |
| Званне | капітан |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і званні |
   |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся 1 (14) красавіка 1913 года ў вёсцы Круглае (сучасны Чырвонаармейскі раён Чалябінскай вобласці) у рускай сям’і служачага. Скончыў 7 класаў у Чалябінску. Пасля смерці бацькоў ва ўзросце 13 гадоў быў вызначаны выхаванцам кавалерыйскага эскадрону ў Чалябінску.
З 1930 года ў Чырвонай Арміі. Скончыў палкавую школу, у 1935 годзе — ваенную школу ў горадзе Нікалаеўск-на-Амуры Хабараўскага краю. З 1935 года служыў у кавалерыйскім эскадрону і ў 179-м стралковым палку 79-й стралковай дывізіі ў паўночнай частцы вострава Сахалін. З 1938 года — член ВКП (б).
Удзельнічаў у савецка-японскай вайне 1945 года. Камандзір стралковага батальёна 179-га стралковага палка 79-й стралковай дывізіі 56-га стралковага корпуса 16-я арміі 2-га Далёкаўсходняга фронту капітан Леанід Смірных асабліва вызначыўся ў баях за вызваленне Паўднёвага Сахаліна.
16 жніўня 1945 года падчас вызвалення Паўднёвага Сахаліна Смірных загінуў ад кулі снайпера ў раёне пасёлка Катон (у цяперашні час — сяло Пабедына) пасля авалодання яго батальёнам пяццю дзотамі ворага і прарыву ўмацаванага раёна.
Пахаваны ў пасёлку Леанідава Паранайскага раёна Сахалінскай вобласці.
Узнагароды правіць
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 8 верасня 1945 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з японскімі мілітарыстамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм капітану Смірных Леаніду Уладзіміравічу пасмяротна прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з узнагароджаннем медаляй «Залатая зорка» і ордэнам Леніна.
Памяць правіць
У гонар Смірных названы вуліцы ў гарадах Чалябінску, Аляксандраўск-Сахалінску і пасёлку Леанідава. Названы пасёлак гарадскога тыпу Смірных і станцыя ў ім, Смірныхоўскі раён Сахалінскай вобласці, судна Міністэрства марскога флоту. У горадзе Паранайск, пасёлку гарадскога тыпу Смірных і пасёлку Леанідава ўстаноўлены бюсты. Навечна залічаны ў спісы вайсковай часці.
Літаратура правіць
- Вишневский Н. В. Сахалин и Курильские острова во время второй мировой войны. Южно-Сахалинск, 2000. (руск.)
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2. (руск.)
- Здесь России рубеж. Хабаровск, 1981.Победа во имя мира. — Челябинск: Южно-Уральское кн. изд., 1980. (руск.)
Спасылкі правіць
- Біяграфія Л. Смірных на сайце «Героі краіны».