Локачы (Валынская вобласць)

Лакачы ці Локачы (укр.: Локачі) — пасёлак гарадскога тыпу ў Валынскай вобласці Украіны, раённы цэнтр Лакачынскага раёна.

Пасёлак гарадскога тыпу Локачы укр.: Локачі Герб Сцяг Мікалаеўская царква Краіна Украіна Вобласць Валынская вобласць Раён Уладзімірскі раён Каардынаты 50°44′18″ пн. ш. 24°38′14″ у. д. Першая згадка 1508 ПГТ з 1940 Плошча 2,4 км² Вышыня цэнтра 211 м Водныя аб’екты Luha-Svynoriika[d] Насельніцтва 3800 чалавек (2018) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код +380-3374 Паштовы індэкс 45500 КААТУУ 0722455100 Локачы на карце Украіны ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Першымі гістарычнымі ўладарамі мястэчка былі князі Глінскія. У перыяд гаспадарання Чартарыйскіх у Лакачах быў пабудаваны замак на балотах каля вёскі Козліў. Аб гэтым замку успамінае Ян Яблонскі - ваявода Валынскі ў 1545 годзе. Далей уладальнікамі мястэчка становяцца князі Сангушкі, якія з'явіліся на Валыні ў Камені-Кашырскім і Ратна ў 1441-1443 гадах. Самым вядомым з гэтага роду быў Раман Сангушко (1537-1571).

У 1625 годзе Лакачамі, якія ў той час ужо былі мястэчкам і мелі права на чатыры кірмашы, валодаюць шляхцічы Вільгі (герб Бонча). Насельніцтва займалася сельскай гаспадаркай. Налічвалася 173 двары. У 1793 годзе пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай, Лакачы, як і ўся Валынь, трапляюць пад панаванне Расіі. У 1812 годзе Лакачы былі захопленыя войскамі напалеонаўскай арміі.

У 1803 годзе было адкрыта прыходскае вучылішча, якое з-за недахопу сродкаў неўзабаве спыніла сваё існаванне. Толькі з 1817 года пачалося навучанне ў вучылішчы, вучылі на польскай і рускай мовах. Пасля рэформы 1861 года ў Локачах узнікаюць першыя прадпрыемствы. Дзейнічала дзве суконныя фабрыкі, цагляны завод. Сяляне займаліся саматужнымі промысламі, асабліва было развіта сталярная вытворчасць, выраб некаторых сельскагаспадарчых прылад, кавальская справа, ткацтва, гэтым займаліся ў кожнай гаспадарцы. Вырабы прадаваліся на мясцовых рынках і кірмашах, якія праходзілі ў Лакачах. Да 1917 года мястэчка уваходзіла ў Хараўскую воласць Уладзімір-Валынскага павета Валынскай губерні.

У 1917 годзе мястэчка ўваходзіць у склад Украінскай Народнай Рэспублікі.

У выніку паразы першых вызваленчых змаганняў з-за знешняй агрэсіі мястэчка адыходзіць да Польшчы, належаў гміне Хорув Гарохіўскага павету Валынскага ваяводства.

19 верасня 1939 года, згодна з пактам Молатава-Рыбентропа, у мястэчка ўвайшлі савецкія войскі.

23 чэрвеня 1941 года ў Лакачы без бою ўступілі немцы. Гітлераўцы арганізавалі ў Лакачах масавыя расстрэлы, падчас якіх знішчана 3667 асоб яўрэйскай нацыянальнасці. У Германію на катаржныя работы было вывезена 994 чалавек. У ліпені 1944 года ў Лакачах была ўсталяваная савецкая ўлада і пачалася гвалтоўная мабілізацыя.

З 24 жніўня 1991 года мястэчка ўваходзіць у незалежную Украіну.