Лідыйская мова
Ліды́йская мова — старажытная вымерлая мова, распаўсюджаная ў 1 тысячагоддзі да н. э. — пачатку 1 тысячагоддзя н. э. на захадзе Малой Азіі.
Лідыйская | |
---|---|
Саманазва | 𐤮𐤱𐤠𐤭𐤣𐤶𐤯𐤦𐤳 |
Краіны | Лідыя |
Класіфікацыя | |
|
|
Пісьменнасць | Lydian[d] |
Моўныя коды | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-3 | xld |
IETF | xld |
Glottolog | lydi1241 |
Родная мова насельніцтва Лідыі. Адносілася да анаталійскай групы індаеўрапейскай моўнай сям'і. Частка даследчыкаў лічыць лідыйскую мову нашчадкам хецкай, але ў апошнія часы лінгвісты больш схіляюцца да думкі, што лідыйская мова займае асобнае месца сярод анаталійскіх моў.
Пісьмо на аснове алфавіту, распрацаванага на аснове або непасрэдна фінікійскага, або грэчаскага.
У іншым моўным раздзеле ёсць паўнейшы артыкул Лидийский язык(руск.) |