Магнус VI Лагабетэ
Магнус VI Хокансан Лагабетэр або Магнус Лагабетэ (Заканадавец, нарв.: Lagabøter, літаральна — выпраўляльнік законаў; 1 мая 1238 — 9 мая 1280, Берген) — кароль Нарвегіі з 1263 па 1280 г..
Магнус VI Лагабетэ нарв.: Magnus Lagabøte | |
![]() | |
![]() | |
Дзейнасць | манарх |
---|---|
Веравызнанне | хрысціянства |
Нараджэнне | 1 мая 1238 |
Смерць | 9 мая 1280 (42 гады) |
Пахаванне | |
Дынастыя | дом Сверэ[d] |
Бацька | Хокан IV Хокансан |
Маці | Маргарыта Скулесдотэр[d] |
Жонка | Інгеборга Дацкая[d] |
Дзеці | Эйрык II Ганіцель Папоў, Хокан V Святы[d], Олав Магнусан[d] і Магнус Магнусан[d] |
Вядомы сваёй заканадаўчай дзейнасцю: ён імкнуўся даць Нарвегіі агульны законнік і часткова паспеў гэта зрабіць. Пры ім былі выдадзены першы агульнанарвежскі звод законаў (1274) і закон, які рэгуляваў гандаль і адносіны ў асяроддзі гараджан (1276). Пры Магнусе VI атрымала і свой адмысловы законнік Ісландыя.
Магнус усталяваў непадзельнасць каралеўства і правіла яго пераходу да старэйшага сына — так ён спадзяваўся пазбавіцца ад міжусобнай барацьбы паміж удзельнымі конунгаў. Для пашырэння гандлю, ён зблізіўся з ганзейцами і дараваў ім шэраг гандлёвых прывілеяў.