Магнітнае поле планет

Наяўнасць або адсутнасць у планет магнітнага поля звязваюць з іх унутранай будовай. На ўсіх планетах зямной групы ёсць ўласнае магнітнае поле. Самымі моцнымі магнітнымі палямі валодаюць планеты-гіганты і Зямля. Часта крыніцай дыпольнага магнітнага поля планеты лічаць яе расплаўленае токаправоднае ядро. У Венеры і Зямлі блізкія памеры, сярэдняя шчыльнасць і нават ўнутраная будова, тым не менш, Зямля мае дастаткова моцнае магнітнае поле, а Венера — не (магнітны момант Венеры не перавышае 5-10 % магнітнага поля Зямлі). Па адной з сучасных тэорый напружанасць дыпольныя магнітнага поля залежыць ад прэцэсіі палярнай восі і вуглавой хуткасці кручэння. Іменна гэтыя параметры на Венеры вельмі малыя, але вымярэнні паказваюць на яшчэ больш нізкую напружанасць, чым прадказвае тэорыя. Сучасныя здагадкі з нагоды слабага магнітнага поля Венеры складаюцца ў тым, што ў меркавана жалезным ядры Венеры адсутнічаюць канвектыўныя патокі[1].

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. Venus: Magnetic Field and Magnetosphere Архівавана 21 снежня 2008. (англ.) — J. G. Luhmann and C. T. Russel, UCLA