Майкл Берыдж
Сэр Майкл Бэрыдж (англ.: Michael John Berridge; 22 кастрычніка 1938, Гатума, цяпер Кадома, Зімбабвэ — 12 лютага 2020) — брытанскі фізіёлаг і біяхімік. Доктар філасофіі (1965), ганаровы прафесар Кембрыджа. Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1984), замежны член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1999) і Амерыканскага філасофскага таварыства (2007). Рыцар-бакалаўр (1998). Лаўрэат прэстыжных узнагарод, у прыватнасці прэмій Ласкера (1989) і Вольфа (1995), Thomson Reuters Citation Laureate (2002). Найбольш вядомы адкрыццём іназітолтрыфасфата.
Майкл Берыдж | |
---|---|
англ.: Michael John Berridge | |
Дата нараджэння | 22 кастрычніка 1938 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 12 лютага 2020[1] (81 год) |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | біёлаг, біяхімік, фізіёлаг |
Навуковая сфера | фізіялогія |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды |
член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1989) прэмія Вольфа па медыцыне (1994) Каралеўскі медаль[d] (1991) прэмія імя Эрнста Шэрынга[d] (1999) Dr H.P. Heineken Prize for Biochemistry and Biophysics[d] (1994) прэмія Мэсры[d] (1996) Feldberg Foundation[d] (1985) William Bate Hardy Prize[d] (1987) Крунаўская лекцыя[d] (1988) Baly Medal[d] (1989) |
Скончыў Універсітэт Зімбабвэ, атрымаўшы ступень бакалаўра з першакласным адрозненнем (1960). Затым адправіўся ў Англію, займаўся ў В. Уіглсуорта ў Кембрыджскім універсітэце і ў 1965 годзе атрымаў там ступень доктара філасофіі. З’яўляўся постдокам у ЗША. У 1969—1990 гадах і з 1994 года працаваў у Кембрыджскім універсітэце. Фэла Трыніці-каледжа (1972). Атрымаў вядомасць як даследчык перадачы сігналу.
Член Еўрапейскай акадэміі (1989) і EMBO (1991), замежны член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1999).