Малая Лапеніца

Малая Лапеніца
Краіна	Беларусь
Вобласць	Гродзенская
Раён	Ваўкавыскі
Сельсавет	Ваўкавыскі
Каардынаты	53°01′37″ пн. ш. 24°29′21″ у. д.HGЯO
Першая згадка	XVI стагоддзе
Насельніцтва	▼147 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1512
Паштовыя індэксы	231926
Аўтамабільны код	4
СААТА	4208809086
	Малая Лапеніца на Вікісховішчы

Мала́я Лапе́ніца^[2] (трансліт.: Malaja Lapienica, руск.: Малая Лапеница) — вёска ў Ваўкавыскім раёне Гродзенскай вобласці, на рацэ Лапа. Уваходзіць у склад Ваўкавыскага сельсавета. Насельніцтва 252 чал. (2012).

Гісторыя правіць

Упершыню Лапеніца згадваецца ў XVI ст. У розныя часы мясцовасць знаходзілася ва ўладанні Клочкаў, Трызнаў, з другой пал. XVII ст. — Агінскіх, у 1796 — Людвіка Тышкевіча.

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) Лапеніца апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ваўкавыскім павеце Гродзенскай губерні. Станам на 1836 у мястэчку было 33 двары. На 1914 — 73 двары. У тутэйшым касцёле ў 1918—1920 служыў ксяндзом паэт Язэп Германовіч (псеўданім Вінцук Адважны), які вёў пропаведзі на беларускай мове.

Згодна з Рыжскім мірным дагаворам (1921) Лапеніца апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у Ваўкавыскім павеце Беластоцкага ваяводства.

У 1939 Лапеніца ўвайшла ў БССР, у Ваўкавыскі сельсавет. Статус паселішча панізілі да вёскі. 23 чэрвеня 1980 года вёска перададзена з Ізабелінскага сельсавета ў Ваўкавыскі сельсавет^[3]. Станам на 1 студзеня 2004 тут было 111 двароў.

Насельніцтва правіць

XIX стагоддзе: 1829 — 65 муж., з іх шляхты 4, духоўнага саслоўя 5, мяшчан-іўдзеяў 35, мяшчан-хрысціян і сялян 21^[4]; 1836 — 230 чал.
XX стагоддзе: 1914 — 419 чал.
XXI стагоддзе: 1 студзеня 2004 — 252 чал.

Інфраструктура правіць

Будынак клуба

У Малой Лапеніцы працуюць сярэдняя школа, дашкольная ўстанова, клуб, бібліятэка.

Турыстычная інфармацыя правіць

Славутасці правіць

Гаспадарчы двор
Могілкі яўрэйскія

Страчаная спадчына правіць

Сядзіба Булгарынаў (XVIII ст.)

Зноскі

↑ http://belindex.ru/grodnenskaya/volkovysskiy-raion.html
↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9 (DJVU).
↑ Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 23 чэрвеня 1980 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1980, № 20 (1646).
↑ Соркіна I. Мястэчкі Беларусі ў канцы XVIII — першай палове XIX ст. — Вільня: ЕГУ, 2010. С. 412.

Літаратура правіць

Соркіна I. Мястэчкі Беларусі ў канцы XVIII — першай палове XIX ст. — Вільня: ЕГУ, 2010. — 488 с. ISBN 978-9955-773-33-7.
Łopienica (3) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce (польск.). — Warszawa, 1884. — S. 723.

Спасылкі правіць

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Малая Лапеніца

[_4dc87664f947a434-1] ttp://belindex.ru/grodnenskaya/volkovysskiy-raion.html

[2] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9 (DJVU).

[3] Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 23 чэрвеня 1980 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1980, № 20 (1646).

[4] Соркіна I. Мястэчкі Беларусі ў канцы XVIII — першай палове XIX ст. — Вільня: ЕГУ, 2010. С. 412.

[2]

[1]

[3]

[4]