Матэматычная індукцыя

Матэматычная індукцыя — у матэматыцы — адзін з метадаў доказу. Звычайна выкарыстоўваецца, каб даказаць нейкае сцвярджэнне для ўсіх натуральных лікаў. Для гэтага даказваецца «першае сцвярджэнне» — база індукцыі, і затым даказваецца, што калі любое сцвярджэнне ў бясконцай паслядоўнасці сцвярджэнняў дакладна, то дакладна і наступнае — крок індукцыі.

Дакладнае апісанне правіць

Хай патрабуецца ўсталяваць справядлівасць бясконцай паслядоўнасці сцвярджэнняў, занумараваных натуральнымі лікамі:  

Прымем, што

  1. Усталявана, што   дакладна. (Гэтае сцвярджэнне завецца базай індукцыі.)
  2. Для любога натуральнага   даказана, што калі дакладна  , то дакладна  . (Гэтае сцвярджэнне завецца індукцыйным пераходам.)

Тады ўсе сцвярджэнні нашай паслядоўнасці дакладныя.

Пэўнасць гэтага метаду доказу выцякае з так званай аксіёмы індукцыі, пятай з аксіём Пеана, якія вызначаюць натуральныя лікі.

Пэўнасць гэтага метаду доказу эквівалентная таму, што ў любым падмностве натуральных лікаў існуе мінімальны элемент.

Існуе таксама варыяцыя, так званы прынцып поўнай матэматычнай індукцыі. Вось яго строгая фармулёўка.

Хай маецца паслядоўнасць сцвярджэнняў  . Прымем, што

  1. Усталявана, што   дакладна.
  2. Для любога натуральнага   даказана, што калі дакладныя ўсе  , то дакладна і  . (Гэтае сцвярджэнне завецца індукцыйным пераходам.)

Тады ўсе сцвярджэнні ў гэтай паслядоўнасці дакладныя.

Прынцып поўнай матэматычнай індукцыі таксама выцякае з аксіёмы індукцыі і яму эквівалентны, гэта значыць, яго можна ўзяць замест аксіёмы індукцыі ў аксіёмах Пеана.

Прыклады правіць

Задача. Даказаць, што, якое б ні было натуральнае n і сапраўднае q, адрозненае ад адзінкі, выконваецца роўнасць

 

Доказ. Індукцыя па n.

База, n = 1:

 

Пераход: выкажам здагадку, што

 

тады

 
 ,

што і патрабавалася даказаць.

Каментар: пэўнасць сцвярджэння   у гэтым доказе — тое ж, што пэўнасць роўнасці

 

Варыяцыі і абагульненні правіць

Літаратура правіць