Мікалай Аляксеевіч Скрыпнік

Мікалай Аляксеевіч Скрыпнік (укр.: Мико́ла Олексі́йович Скри́пник, 25 студзеня 1872, Ясынувата, Бахмуцкі павет, Кацярынаслаўская губерня, Расійская імперыя — 7 ліпеня 1933, Харкаў, УССР) — гісторык, дзяржаўны і палітычны дзеяч. Акадэмік Беларускай акадэміі навук (1928), Усеўкраінскай акадэміі навук (1929). Удзельнік рэвалюцыйнага руху 1905—1907 гадоў, Кастрычніцкай рэвалюцыі, Грамадзянскай вайны ў Расіі. Зацвердзіў украінскі правапіс 1928 года.

Мікалай Аляксеевіч Скрыпнік
укр.: Микола Олексійович Скрипник
Нараджэнне	25 студзеня 1872(1872-01-25) ці 1872 Ясынувата, Украіна
Смерць	7 ліпеня 1933(1933-07-07) ці 1933 Харкаў, Харкаўская вобласць, УССР, СССР
Месца пахавання	Харкаў
Партыя	Бальшавікі КПСС Расійская сацыял-дэмакратычная рабочая партыя Камуністычная партыя Украінскай ССР[d]
Член у	Нацыянальная акадэмія навук Украіны ЦК КПСС Таварыства старых бальшавікоў
Адукацыя	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны тэхналагічны інстытут
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

У 1900—1901 вучыўся ў Санкт-Пецярбургскім тэхналагічным інстытуце. У 1913—1914 — член рэдакцый часопіса «Вопросы страхования», газеты «Правда». У 1917 сакратар і старшыня Цэнтральнага савета фабрычна-заводскіх камітэтаў у Петраградзе. З 1918 начальнік аддзелаў, член калегіі ВЧК пры СНК РСФСР. З 1919 наркам дзяржкантролю, з 1920 наркам Рабоча-сялянскай інспекцыі, наркам унутраных спраў, з 1922 наркам юстыцыі і генеральны пракурор, з 1927 наркам асветы УССР. У 1933 намеснік старшыні СНК УССР і старшыня Дзяржплана УССР. Адначасова з 1919 член Усеўкраінскага цэнтральнага выканаўчага камітэта і яго Прэзідыўма, у 1925—1928 і 1931—1933 член ЦВК СССР, у 1927—1929 — старшыня Савета нацыянальнасцяў ЦВК СССР.

Літаратура

• Национальная академия наук Беларуси: энцикл. справ. / Нац. акад. наук Беларуси, Изд. дом «Беларуская навука»; редкол.: В. Г. Гусаков (гл. ред.) [и др.]. — Минск: Беларуская навука, 2017. — 599 с. : ил. ISBN 978-­985-­08-­2046-­4.
• Первые академики Белорусской Академии Наук. Скрипник Николай Алексеевич