Мінскі радыётэхнічны каледж

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Філіял БДУІР «Мінскі радыётэхнічны каледж» (руск.: Минский радиотехнический колледж; раней: Мінскі дзяржаўны вышэйшы радыётэхнічны каледж, руск.: Ми́нский госуда́рственный вы́сший радиотехни́ческий колле́дж) — установа адукацыі Рэспублікі Беларусь.

Мінскі радыётэхнічны каледж  (МРК)
Выява лагатыпа
Дата заснавання 1960
Тып каледж
Размяшчэнне Беларусь Мінск
Адрас 220005, г. Мінск, пр. Незалежнасці, 62.
mrk-bsuir.by

Узроўні

правіць

Падрыхтоўка спецыялістаў у МРК ажыццяўляецца на падставе базавай і агульнай сярэдняй адукацыі па ўзроўнях:

  • І узровень — падрыхтоўка спецыялістаў з сярэдняй спецыяльнай адукацыяй павышанага ўзроўню, якое ўключае базавыя прадметы ВНУ і дае магчымасць атрымаць вышэйшую адукацыю ў іншых ВНУ ў скарочаныя тэрміны.
  • II узровень — падрыхтоўка спецыялістаў з вышэйшай адукацыяй.

Адбор на ўзровень вышэйшай адукацыі па спецыяльнасці «Прафесійнае навучанне» на дзённую форму навучання ажыццяўляецца з ліку выпускнікоў каледжа. На завочную форму навучання прыём вырабляецца на базе сярэдняй спецыяльнай адукацыі.

Гісторыя

правіць

2 ліпеня 1960 года на падставе пастановы Савета Міністраў БССР № 383 быў створаны «Мінскі радыётэхнічны тэхнікум». Пачаўшы сваю дзейнасць у перыяд фарміравання і развіцця радыёэлектроннай прамысловасці ў Рэспубліцы Беларусь, радыётэхнічны тэхнікум паступова пераўтварыўся ў вышэйшы каледж.[1]

1 верасня 1960 года 200 навучэнцаў прыступілі да заняткаў у толькі што адкрытым «Мінскім радыётэхнічным тэхнікуме», стварэнне якога было наканаванае развіццём прамысловай вытворчасці, што выявіла патрэбнасць рэспублікі ў кваліфікаваных тэхнічных кадрах. Першы набор навучэнцаў быў праведзены па спецыяльнасцях[1]:

  • Электронныя вылічальныя машыны, прыборы і прылады
  • Радыёапаратабудаўніцтва
  • Вытворчасць радыёізаляцыйных матэрыялаў і радыёдэталяў
  • Праграмаванне для хуткадзейных матэматычных машын

22 выкладчыка ажыццяўлялі падрыхтоўку спецыялістаў па дзённай і завочнай формах навучання. Сярод іх былі ўдзельнікі Вялікай Айчыннай вайны, у тым ліку — Герой Савецкага Саюза Іван Елісеевіч Самбук[1].

У 1991 годзе выйшаў загад Міністэрства народнай адукацыі РБ № 144 ад 17.06.91. «Аб пераўтварэнні ў парадку эксперыменту Мінскага радыётэхнічнага тэхнікума ў навучальную ўстанову новага тыпу — каледж»[1].

У 1995 годзе каледж быў зноў рэарганізаваны і атрымаў новы статус і назву — Мінскі Дзяржаўны Вышэйшы Радыётэхнічны Каледж[1].

З 1 лістапада 2015 года «Мінскі дзяржаўны вышэйшы радыётэхнічны каледж» ператвораны ў філіял УА БДУІР «Мінскі радыётэхнічны каледж»[1].

Навучэнцы

правіць

У цяперашні час кантынгент навучэнцаў дзённай формы навучання складае 1345 чалавек, студэнтаў — 653 чалавека. Агульная колькасць навучэнцаў па дзённай форме — 1998 чалавек. За ўсе гады навучання выпушчана больш за 21 тысячы спецыялістаў. У каледжы працуе 376 супрацоўнікаў, з іх выкладчыкаў — 256 (у тым ліку 1 доктар навук, 1 прафесар, 27 кандыдатаў навук, 25 дацэнтаў).

Аддзяленні

правіць

Мінскі дзяржаўны вышэйшы радыётэхнічны каледж мае тры аддзяленні і адзін дэканат:

  • Радыётэхнічным аддзяленне
  • Аддзяленне камп’ютарных тэхналогій
  • Завочнае аддзяленне
  • Дэканат прафесійнага навучання

Кіраўнікі

правіць

Дырэктары

правіць
  • У. І. Рэшатаў (1960—1971)
  • В. І. Капышаў (1971—1974)
  • Я. М. Макарэвіч (1974—1980)
  • В. Ф. Малішэўскі (1981—1985)

Рэктары

правіць
  • М. А. Цыральчук (1985—2010)
  • С. М. Анкуда (2010—2015)

Дырэктары

правіць
  • С. М. Анкуда (2015—2021)
  • В. В. Шаталава (з 2021)

Зноскі

  1. а б в г д е Гісторыя Архівавана 27 чэрвеня 2016. Мінскага Радыётэхнічнага Каледжа на афіцыйным сайце

Спасылкі

правіць