Міхаэль Вільман

Міхаэль Леапольд Лукас Вільман (ням.: Michael Leopold Lukas Willmann, 27 верасня 1630, Кёнігсберг (цяпер г. Калінінград, Расійская Федэрацыя) — 26 жніўня 1706, Леўбус (цяпер в. Любёнж) Сілезія (цяпер Польшча) — нямецкі мастак.

Міхаэль Вільман
Род дзейнасці	мастак, гравёр
Дата нараджэння	27 верасня 1630(1630-09-27)
Месца нараджэння	Кёнігсберг, Брандэнбург-Прусія
Дата смерці	26 жніўня 1706(1706-08-26)[…] (75 гадоў)
Месца смерці	Lubiąż[d], Гміна Волаў, Валоўскі павет, Ніжнесілезскае ваяводства, Польшча
Грамадзянства	Германія
Дзеці	Anna Elisabeth Willmann[d] і Michael Willmann Młodszy[d]
Міхаэль Вільман на Вікісховішчы

Біяграфія

Першыя ўрокі жывапісу атрымаў у бацькі, Крысціяна Петэра. Вырашальным для творчага развіцця М. Вільмана паслужыла паездка ў Галандыю і Фландрыю, якая адбылася каля 1650 года, падчас якой ён пазнаёміўся з карцінамі, якія аказалі на яго ўплыў Рубенса, Рэмбранта і Ван Дэйка. З-за недахопу сродкаў Вільман не змог наведаць Італію, каб завяршыць сваю мастацкую адукацыю.

У 1657—1658 гадах М. Вільман служыў мастаком пры берлінскім двары, нядоўга ў Празе, затым у Брэслаў, дзе каля 1656 года ў яго ўзнік канфлікт з мясцовай гільдыяй мастакоў. У 1660 годзе жывапісец пераехаў і пасяліўся ў Леўбусе, абзавёўся сям’ёй, адкрыў мастацкую майстэрню і пражыў да канца жыцця, працуючы, у асноўным, для мясцовых цыстэрцыянцаў. Пазней пасяліўся ў манастыры Лейбус, дзе пісаў алтарныя карціны для навакольных манастыроў, а таксама пейзажы, царкоўныя партрэты і міфалагічныя карціны («Выкраданне Еўропы», 1679).

Біблейскія сюжэты займалі асноўнае месца ў творчасці Вільмана. Шматлікія фрэскі мастака да сённяшняга дня ўпрыгожваюць цэрквы і манастыры Сілезіі.

Сучаснікі называлі мастака «сілезскім Рафаэлем».