Мішэль Сані
Мішэль Сані (фр.: Michel Sogny; нар. 21 лістапада 1947, По) — французскі піяніст, кампазітар і пісьменнік венгерскага паходжання. Распрацаваў новы падыход да навучання ігры на фартэпіяна[1][2], метад дазволіў многім студэнтам усіх узростаў атрымліваць асалоду ад ігры на гэтым інструменце, бо ігру на фартэпіяна звычайна лічаць недасягальнай, калі не навучыцца ёй у дзяцінстве.[3]
| Мішэль Сані | |
|---|---|
| фр.: Michel Sogny | |
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 21 лістапада 1947 (76 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Краіна | |
| Альма-матар | |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | піяніст, кампазітар |
| Інструменты | фартэпіяна |
| michelsogny.net | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьМішэль Сані вучыўся ў École Normale de Musique de Paris, дзе займаўся фартэпіяна пад кіраўніцтвам Жуля Жанціля і Івоны Дэспор. Мае ступень магістра псіхалогіі, ступень бакалаўра літаратуры і доктарскую ступень па філасофіі,[4] атрыманую ў Сарбоне ў 1974 годзе пад кіраўніцтвам Уладзіміра Янкелевіча. Мішэль Сані — заснавальнік SOS Talents Foundation.
Разам з Валеры Жыскар д’Эстэнам і праўнучкай Ферэнца Ліста, Бландзін Аліўе дэ Прэво, Сані быў адным з заснавальнікаў Французскай асацыяцыі імя Ферэнца Ліста.[5][6]
Фартэпіянны метад Мішэля Сані
правіцьМетадалогія Сані выкладаецца ў яго школах у Парыжы і Жэневе. З 1974 года больш за 20 000 студэнтаў асвойвалі фартэпіяна па методыцы Сані.[7][8]
Метад складзены з двух асноўных кампанентаў: Дыдактычныя заняткі — Prolégomènes, невялікія практыкаванні.[9] Polégomènes развіваюць успрыманне музычнай сімфоніі і гуку.[10] Другі кірунак складаецца з цыклу эцюдаў, сканцэнтраваных на развіцці тэхнічных навыкаў, такіх як жэсты і пазіцыі рук.[11]
Адной з вучаніц Сані, якая пачала займацца фартэпіяна ў сталым узросце, была прафесарка французскай мовы Мішэль Парыс.[12] Пасля сканчэння 4-гадовага метадалагічнага курсу Сані ў 30 гадоў яна выступіла з сольным канцэртам у Тэатры на Елісейскіх палях пры патранажы Міністэрства культуры.[13]
Яшчэ адной паспяховай вучаніцай Мішэля Сані была Кладын Зевако, якая выступала ў Тэатры Елісейскіх Палёў у 1983 і 1984 гадах.[14]
У 1981 годзе Сенат афіцыйна звярнуўся да міністра культуры Джэка Лэнга, каб абмеркаваць укараненне метадалогіі Мішэля Сані па ўсёй Францыі. [15]
Зноскі
правіць- ↑ Valérie Sasportas (23 April 2010). « Michel Sogny, La musique sans soupirs ». Le Figaro.
- ↑ Radio Classique (December 2015). «L’art et la Méthode de Michel Sogny».
- ↑ « L’histoire d’une adulte prodige », Piano n°19, 2005—2006.
- ↑ Le Processus de l’esprit créateur chez Liszt Шаблон:SUDOC
- ↑ Association française Franz Liszt 1972 «, Documentation Association Franz Liszt, octobre 1972
- ↑ "Une Association Franz Liszt". Le Figaro. 16 October 1973. p. 29.
- ↑ Hillériteau, Thierry (2 May 2014). "Les antiques accords de Michel Sogny". Le Figaro.
- ↑ "L'HUMANISTEDE LA MUSIQUE". 18 May 2017.
- ↑ François Lancel, „En avant la musique“, Le Parisien, mai 1981
- ↑ Stephan Friedrich, „L’Art et la Méthode“, Classica L’Express», décembre 2015, p. 4
- ↑ Georges Hilleret, «Le bonheur de jouer Bach après quelques mois de pratique», Télé 7 Jours, 26 mai 1984
- ↑ Stephan Friedrich, «Michèle Paris — L’adulte prodige», Classica L’Express, décembre 2014, p. 9
- ↑ Edgar Schneider, «Jours de France», Le Carnet de la Semaine, 3 mai 1980
- ↑ «En Bref- Récital à la Fondation Cziffra», Le Monde, 26 mai 1984
- ↑ "Enseignement de la musique : extension du centre Michel Sogny – Sénat".
Спасылкі
правіць- Michel Sogny Афіцыйны сайт
- Michel Sogny, l’art de la résilience Le Figaro
- Michel Sogny Акадэмія
- Michel Sogny Асабісты сайт
- SOS Talents Foundation
- Працы ў Artchipel
- https://www.laflutedepan.com/recherche?Effiltre=1&Effiltre2=0&tri=0&page=0001&boutique=&instrument=&style=&motcle=michel+sogny