Новы атэізм

Новы атэізм (англ.: New atheism) — умоўная назва сістэмы поглядаў шэрагу навукоўцаў, філосафаў і грамадскіх дзеячаў, у аснове якой ляжаць ўяўленне аб рэлігіі як пра хваробу сучаснага грамадства, з якой трэба актыўна змагацца, і абвяржэнне базавых палажэнняў рэлігіі (напрыклад, аб існаванні бога) з дапамогай навуковага метаду.

Па гадзіннікавай стрэлцы, пачынаючы з левага верхняга фота «чатыры вершніка» атэізму: Рычард Докінз, Крыстафер Хітчэнс, Дэніэл Дэнет, Сэм Харыс

Гісторыя

«Новы атэізм» разглядаецца як адказ на рост рэлігійнага фундаменталізму па ўсім свеце, у прыватнасці — на тэракты 11 верасня 2001 года ў ЗША, учыненыя ісламістамі, і распаўсюджванне рэлігійнасці ў ЗША, дзе ўплывовыя хрысціянскія абшчыны выступаюць за выкладанне ў школах крэацыянізму, забарону аднаполых шлюбаў і абмежаванне даследавання ствалавых клетак.

У 2005 годзе публіцыст Сэм Харыс выпусціў кнігу «Канец веры», якая стала бестселерам. Яе галоўным прадметам быў уплыў ісламу на тэракты 11 верасня, аднак Харыс бачыў корань бед не ў ісламе як такім, а ў прыродзе рэлігіі. У 2006 годзе былі выдадзеныя «Ліст да хрысціянскай нацыі» Харыса, «Разбурэнне заклёну» філосафа Дэніэла Днета і «Бог як ілюзія» брытанскага этолога Рычарда Докінза, якая стала адным з галоўных бестселераў года ў ЗША; у 2007 годзе — «Бог не каханне» Крыстафера Хітчэнса і «Бог: няўдалая гіпотэза» Віктара Стэнджэра. Гэтыя кнігі былі выдадзеныя ў буйных выдавецтвах і атрымалі шырокае асвятленне ў СМІ. У 2006 годзе журналіст Wired Гэры Вулф абвясціў пра надыход «новага атэізму». Докінза, Харыса, Денета і Хітченса назвалі «чатырма вершнікамі» атэізму; гэта мянушка, першапачаткова дадзеная супернікамі «новых» атэістаў, прыжылась.

Ідэі

Докінз і Стенджер разглядаюць існаванне Бога як навуковую гіпотэзу, якая можа быць праверана стандартнымі навуковымі метадамі, у прыватнасці фальсіфікавана. Абодва аўтары прыходзяць да высновы аб тым, што існаванне Бога абвяргаецца лагічна. Акрамя таго, усе падзеі, якія адбываюцца ў свеце, у тым ліку ўзнікненне жыцця і праца свядомасці чалавека, могуць быць растлумачаны з пазіцый навукі.

«Новыя» атэісты разглядаюць рэлігію не проста як зман, але як зло, з якім неабходна актыўна змагацца. Як зло яны разглядаюць і талерантнасць да рэлігіі. Харыс асабліва адзначаў, што небяспечныя не толькі найбольш агрэсіўныя фундаменталісцкія формы рэлігіі, але і «ўмераная» рэлігійнасць, якая з'яўляецца, па сутнасці, першым крокам да таго ж фундаменталізму. Згаджаючыся з тым, што рэлігія існавала на працягу чалавечай гісторыі ў сілу аб'ектыўных прычын — кагнітыўных установак чалавека, — Харыс сцвярджае, што чалавецтву пад сілу адмовіцца ад рэлігіі гэтак жа, як яно, з цягам гісторыі, адмовілася ад іншых састарэлых практык, такіх, як рабства. Пазіцыя Дэнета некалькі адрозніваецца ад абсалютнага непрымання рэлігіі Харысам і Докінзам: Дэнет дапускае існаванне ў чалавека некаторых апрыёрных установак, якія з'яўляюцца для чалавека сакральнымі і прымаюцца на веру, але распаўсюджвае іх толькі на пытанні этыкі.

Крытыка

«Новы атэізм» крытыкуецца з боку хрысціянскіх багасловаў. Так, Алістэр Макграт выдаў кнігу «Докінз як ілюзія», цалкам прысвечаную палеміцы з Докінзам.

«Новых» атэістаў папракаюць у тым, што яны не прапаноўваюць нічога новага ў змястоўнай крытыцы рэлігіі, а іх навізна складаецца толькі ў агрэсіўнай публічнай пазіцыі, кампаніі ў мас-медыя і публікацыі ў вядучых выдавецтвах.

На думку каталіцкага багаслова Джона Хота, «новыя» атэісты недастаткова паслядоўныя ў параўнанні з «класічнымі» атэістамі, такімі як Маркс, Камю або Ніцшэ: у той час як атэісты мінулага ўсведамлялі, што адмена рэлігіі будзе пачаткам новай эры, «новыя» атэісты, на думку Хота, «знаходзяцца ў памылцы, што пасля знікнення рэлігіі можна будзе жыць па-старому».

Літаратура

• Слепцова В. В. Безграничная вера в скепсис // НГ-Религии. — 05.03.2014.
• Слепцова В. В. Особенности критики религии С. Харрисом // Религиоведение. — 2014. — № 4. — С. 101-111.
• Слепцова В. В. Особенности «нового атеизма» // Религия и общество-8: сборник научных статей / под общ. ред.: В. В. Старостенко, О. В. Дьяченко. — Могилёв: МГУ имени А. А. Кулешова, 2014. — С. 164—166.
• Слепцова В. В. Критические оценки «нового атеизма» в среде англо-американских атеистов, агностиков, секуляристов и гуманистов // Становление классического зарубежного теоретического религиоведения в XIX — первой половине XX века. Сборник материалов научной конференции с международным участием / ред. В. В. Барашков, Д. С. Дамте, С. А. Панин. — М.: Эдитус, 2015. — С. 105-112.
• Слепцова В. В. Перспективы развития „нового атеизма“ // Исторические, философские, политические и юридические науки, культурология и искусствоведение. Вопросы теории и практики. — Тамбов: Грамота, 2015. — № 12 (62): в 4-х ч. Ч. IV. — С. 167-171. — ISSN 1997-292X. Архівавана з першакрыніцы 24 лістапада 2019.
• Слепцова В. В. «Новый атеизм» как феномен современного свободомыслия // Вестник Московского университета. Сер. 7.Философия. — 2015. — № 1. — С. 107—118.
• Слепцова В. В. Философские истоки и специфические черты «нового атеизма» // Религиоведение. — 2015. — № 3. — С. 77-85.
• Слепцова В. В. Теологическая критика «нового атеизма» // Вестник ПСТГУ. Серия I: Богословие. Философия. Религиоведение. — 2016. — В. 3 (65). — С. 112–125.
• Слепцова В. В. „Новый атеизм“ как феномен современного западного свободомыслия. — М.: Московский государственный университет имени М. В. Ломоносова, 2016.
• Шохин В. К. В чём всё-таки новизна «Нового атеизма»? // Вестник ПСТГУ. Серия 1: Богословие. Философия. Религиоведение. — 2016. — В. 3 (65). — С. 149-157.