Нябёсы (фільм)
«Нябёсы» — савецкая кінакамедыя 1940 года рэжысёра Юрыя Тарыча.
Нябёсы | |
|---|---|
.jpg) | |
| Жанр | кінакамедыя |
| Рэжысёр | |
| Кампазітар | |
| Кінакампанія | Адэская кінастудыя |
| Краіна | |
| Год | 1940 |
| IMDb | ID 12104418 |
.svg){kind=small}
Сюжэт правіць
Андрон, уступіўшы ў «Асаавіяхім», арганізуе ў сваім калгасе авіякола і вырашае пабудаваць парашутную вышку. Але старшыня калгаса Пракофій Іванавіч катэгарычна супраць: і супраць вышкі і супраць авіяцыі наогул, а тут яшчэ лётчык Саша Арэшкін, які даставіў у калгас парашут, просіць рукі яго дачкі Варанькі. Пракофій Іванавіч хавае прывезены лётчыкам парашут, прыняўшы яго за адрэз шоўку, прызначаны ў падарунак Вары, і паведамляе Арэшкіну, што ў дачкі нібыта маецца жаніх, і вязе дачку з сабой на рыбалку. Аднак, гэта не перашкода для закаханых — Саша на гідрасамалёце вылятае да месца лоўлі і там сустракаецца з каханай. Лётчык становіцца частым госцем у калгасе, дапамагае ў калгасных справах, выконвае аэрапасеў палёў, а неўзабаве ратуе Пракофія Іванавіча, які церпіць на рыбалцы караблекрушэнне. У выніку хітрасці старшыні, накіраваныя супраць вышкі і сустрэч закаханых, будуць пераадолены хлопцамі, гуляецца вяселле Вары з Сашам, а Пракофій Іванавіч, пераацаніўшы ролю авіяцыі, бачачы яе карыснасць у сельскай гаспадарцы, скача з парашутнай вышкі.
У ролях правіць
| Акцёр | Роля |
|---|---|
| Анатоль Аляксееў | Андрон , асаавіяхімавец |
| Мікалай Макаранка | Саша Арэшкін , лётчык |
| Сяргей Калінін | Пракофій Іванавіч , старшыня калгаса |
| Ніна Нікіціна | Вара , яго дачка |
| Лідзія Карташова | Ганна Нікіцічна |
| Іван Чувелеў | лётчык Лепкін |
| Канстанцін Сарокін | Міронаў |
| Пётр Аржанаў | таварыш Арэшкіна |
Крытыка правіць
Фільм быў адразу прызнаны крытыкай няўдалым, пры гэтым крытыка бачыла ў гэтым віну рэжысёра, які змяніў добры сцэнар:
Той, хто знаёмы з літаратурным сцэнарам, прагледзеўшы карціну «Нябёсы», адчувае пачуццё здзіўлення, разгубленасці, нездаволенасці і пытаецца ў сябе: чаму з добрага, сюжэтна-суцэльнага камедыйнага сцэнара атрымалася дрэнная, некамедыйная карціна? Адказ просты: літаратурны сцэнар скажоны. Скажоны рэжысёрам падчас пастаноўкі фільма. Са сцэнарыя адвольна выкінуты шэраг эпізодаў, якія вызначалі драматургію твора. Тое, што засталося ў сцэнары, «асэнсавана» ў поўнай супярэчнасці з аўтарскай задумай. Рэжысёр выключыў са сцэнара эпізоды, якія мелі істотнае значэнне. З-за гэтага многія падзеі ў карціне выглядаюць выпадковымі, а сюжэт шматкаватым.— Испорченный сценарий // Газета «Кино», № 16, 11 апреля 1940[1]
Пазней кіназнаўцы таксама называлі карціну «зусім прэснай і дабратворнай»[2] і адзначалі, што змяненне рэжысёрам сцэнара пацягнула за сабой ланцуг негатыўных фактараў: «штучнасць канфлікту адбілася на ўсёй структуры карціны, абумовіла ідэйную беднасць, адсутнасць драматычнага развіцця падзей, бездухоўнасць герояў»[3] і страціла камедыйны элемент:
Роўна нічога смешнага ў гэтай камедыі не было, а саладжавы паказ калгаснага жыцця і назойлівыя павучанні пра ролю авіяцыі наводзілі беспрасветную нуду.— Очерки истории советского кино, Том 2. - М.: Искусство, 1959. - стр. 238
Заўвагі правіць
Літаратура правіць
- Небеса // Советские художественные фильмы. т. 2. Звуковые фильмы (1930—1957). — М.: Искусство, 1961.