Паветрыкі - у беларускай міфалогіі злыя духі, якія лятаюць над балотам цэлымі роямі і здзекуюцца з людзей.

Апісанне правіць

Большасць часу паветрыкі лятаюць над багнаю і цешацца сваімі чортавымі гульнямі. Час ад часу вецер падхоплівае рой гэтых духаў і заносіць далёка ад балота, дзе ім можа выпадкова трапіцца жывы чалавек. Раззлаваныя перапыненай забавай, паветрыкі кідаюцца на чалавека і пычанаюць яе губіць. Дастаткова пазабавіўшыся, яны падымаюцца ў вышыню і носяцца там, пакуль вечер не перанясе іх да новай збадычы. Але мэтанакіравана ніколі не пераследвалі людзей. Дзейнічаюць яны заўсёды цэлай зграей, адзінокі паветрык вельмі слабы, каб камусьці нашкодзіць. Але ён мог адразу ж паклікаць сваіх паплечнікаў, і тады брыдка прыходзілася чалавеку. Часам хтосьці мог спаткаць паветрыкаў, калі тыя тыя распраўляліся з іншых небаракам, і назіральнік заставаўся незаўважаным. Дзе знаходзіцца жытло паветрыкаў, ніхто не ведае. Адныя селяць іх у паветранай вышыні, другія - у іншых краінах, трыція - у глыбіні балот. Паветрыкі згадваюцца ў М. Я. Нікіфароўскага.

Спасылкі правіць