Пржэмысл Отакар I

Пржэ́мысл О́такар I (чэшск.: Premysl Otakar I., ням.: Ottokar I.; паміж 1155[7] і 1170[8] — 15 снежня 1230) — князь Оламаўца ў 11791182 гадах, князь Чэхіі ў 11921193, 11971198 гадах, кароль Чэхіі (Багеміі) з 1198 года. Паходзіў з дынастыі Пржэмысловічаў, быў сынам караля Чэхіі Уладзіслава II ад другога шлюбу з Ютай Цюрынгскай.

Пржэмысл Отакар I
чэшск.: Přemysl Otakar I.
ням.: Ottokar I.
Пржэмысл Отакар I. Мініяцюра XIII стагоддзя з Псалтыры Германа Цюрынгскага
Пржэмысл Отакар I.
Мініяцюра XIII стагоддзя з Псалтыры Германа Цюрынгскага
EU Member States' CoA Series- Czech Republic.svg
князь Чэхіі
1192 — 1193
Папярэднік Вацлаў II
Пераемнік Генрых (Індржых) Бржэціслаў
князь Чэхіі
1197 — 1198
Папярэднік Уладзіслаў Генрых (Індржых)
Пераемнік Чэхія ператворана ў каралеўства
кароль Чэхіі
15 жніўня 1198 — 15 снежня 1230
Каранацыя 15 жніўня 1198, Майнц
Сумесна з Вацлаў I (1228 — 1230)
Пераемнік Вацлаў I
князь Оламаўца
1179 — 1182
Папярэднік Вацлаў II
Пераемнік Конрад I Ота
Нараджэнне 1155[1][2][3]
Смерць 15 снежня 1230
Месца пахавання
Род Пржэмысловічы
Бацька Уладзіслаў II[d]
Маці Judith of Thuringia[d]
Жонка Adelheid of Meissen[d][4] і Канстанцыя Венгерская[d][5][4]
Дзеці Дагмара Багемская[d], Ганна Лягніцкая[d], Вацлаў I[5], Агнеса Чэшская, Юдзіта Чэшская, Vladislaus, Margrave of Moravia[d], Přemyslid, Margrave of Moravia[d], Božislava[d][6], Hedwika a Boemiei[d], Guglielma de Bohême[d] і Vratislav[d][6]
Дзейнасць манарх
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Падчас пачатку кіравання Пржэмысла Отакара ў Чэхіі ішлі міжусобныя войны за ўладу паміж рознымі лініямі дынастыі Пржэмысловічаў. Пераможцам з іх выйшаў Пржэмысл Отакар — яму ўдалося дамагчыся міру, умацаваць цэнтральную ўладу і прыслабіць палітычную самастойнасць буйной знаці[9]. Умела выкарыстоўваючы барацьбу за тытул імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі паміж Вельфамі і Гогенштаўфенамі, Пржэмысл Отакар дамогся прызнання за сабой спадчыннага каралеўскага тытула і права праводзіць незалежную ад імперыі палітыку. Гэтыя правы былі замацаваны ў дакуменце, які атрымаў назва «Залатая сіцылійская була»[10][11]. Падчас кіравання Пржэмысла Отакара вырас міжнародны прэстыж Чэшскага каралеўства, а біскупы і духавенства атрымалі значныя правы і прывілеі[12][13].

Шлюб і дзеціПравіць

1-я жонка: з 1178 (развод 1198/1199) Адэльгейда (Адлета) Мейсенская (пам. 1 лютага 1211), дачка маркграфа Мейсена Атона Багатага і Гедвігі Брадэнбургскай. Дзеці:

2-я жонка: з каля 1198/1199 Канстанцыя Венгерская (каля 1180 — 6 снежня 1240), дачка караля Венгрыі Белы III і Агнэс (Ганны) дэ Шаціён-сюр-Луан. Дзеці:

Зноскі

  1. Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #11949129X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 17 кастрычніка 2015.
  2. I., Böhmen, König Ottokar // CERL ThesaurusConsortium of European Research Libraries.
  3. Otakar I de Bohèmia // Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  4. а б (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  5. а б Kindred Britain
  6. а б Lundy D. R. The Peerage
  7. Hertel Jacek. Imiennictwo dynastii piastowskiej we wczesnym średniowieczu. — P. 173.
  8. PŘEMYSL OTAKAR of Bohemia: Foundation for Medieval Genealogy.
  9. Советская историческая энциклопедия. — Т. 11, столб. 552.
  10. Томек В. История Чешского королевства. — С. 156—168.
  11. Любавский М. К. История западных славян. — С. 126—127.
  12. Пржэмысл (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі (3-е выданне)
  13. Пичета В. И. История Чехии. — С. 40—44.

СпасылкіПравіць