Пётр Іосіфавіч Амбражунас
Пётр Іосіфавіч Амбражунас (24 студзеня 1892, в. Грумшлі, Біржаўская воласць, Панявежскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя, зараз Біржайскі раён — 7 мая 1938, Мінск) — дзяржаўны дзеяч БССР. Член КПСС з 1919 года[1].
Пётр Іосіфавіч Амбражунас | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
24 студзеня 1892 |
||||||
Смерць | 7 мая 1938 (46 гадоў) | ||||||
Партыя | |||||||
Член у |
Біяграфія
правіцьАтрымаў пачатковую адукацыю[2]. Удзельнік Першай Сусветнай вайны, Лютаўскай і Кастрычніцкай рэвалюцый, Грамадзянскай вайны ў Літве і Беларусі. Старшыня Аршанскага (1924—28) і Гомельскага (1928—30) акрвыканкамаў, намеснік старшыні ВСНГ БССР, наркам камунальнай гаспадаркі БССР у 1934-36, першы старшыня праўлення Саюза архітэктараў БССР у 1934—37. Кандыдат у члены ЦВК у 1924—37 і кандыдат у члены Прэзідыума ЦВК БССР у 1929—31, 1935—37[1].
3 ліпеня 1937 года быў арыштаваны. 20 снежня 1937 года ВКВС СССР быў прыгавораны як удзельнік тэрарыстычнай арганізацыі і 7 мая 1938 года расстраляны. Рэабілітаваны 2 красавіка 1957 года Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР[2].
Зноскі
- ↑ а б Амбражунас Пётр Иосифович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 19. — 737 с.
- ↑ а б Амбражунас Петр Иосифович. Списки жертв (руск.)
Літаратура
правіць- Сымон Кандыбовіч. Разгром нацыянальнага руху ў Беларусі. Менск, БГА, 2000.