Расія-1

агульнарасійскі дзяржаўны тэлеканал
(Пасля перасылкі з Расія-1 (тэлеканал))

Расія-1 — агульнарасійскі дзяржаўны тэлеканал. Уваходзіць у склад Усерасійскай дзяржаўнай тэлевізійнай і радыёвяшчальнай кампаніі (УДТРК). У анонсах згадваецца, як канал «Расія».

Расія-1
Агульнарасійскі дзяржаўны тэлеканал «Расія-1»
Выява лагатыпа
Краіна Сцяг СССР СССР
Сцяг Расіі Расія
Зона вяшчання Сцяг Расіі Расія
Час вяшчання кругласутачна
Мова вяшчання руская
Цэнтр кіравання Масква, 5-я вуліца Ямскога Поля, 19/21
Фармат выявы 576i (SDTV)
1080i (HDTV)
Тэматыка канала агульная
Дата пачатку вяшчання 13 мая 1991 года
Замяніў Сцяг СССР Другая праграма ЦТ
Заменены Садружнасць Незалежных Дзяржаў РТР-Планета (у СНД)
Сцяг Украіны УТ-2 (ва Украіне)
Сцяг Беларусі РТР-Беларусь (у Беларусі)
Ліцэнзія на вяшчанне ЭЛ № ФС 77 — 48137 ад 30 снежня 2011 года[1]
Заснавальнік УДТРК
Уладальнік УДТРК
Кіраўнікі Антон Златапольскі — генеральны дырэктар
Раннія назвы РТВ (13 мая — 15 верасня 1991)
РТР (16 верасня 1991 г. — 31 кастрычніка 1997: 8 верасня 1998 — 31 жніўня 2002)
РТР-1 (1 лістапада 1997 — 7 верасня 1998 г.)
Расія (1 верасня 2002 — 31 снежня 2009)
Роднасныя каналы Сцяг Расіі Расія-1 HD
Сцяг Расіі Масква 24
Сцяг Расіі Мая планета
Сцяг Расіі Навука
Сцяг Расіі Расія-24
Сцяг Расіі Расія-К
Сцяг Расіі РТР-Планета
Сцяг Расіі Сарафан
Сцяг Расіі Страна
Сцяг Расіі Гісторыя
Сцяг Расіі Карусель
Сцяг Расіі Мульт і Музыка
Сцяг Расіі Мульт
Голас канала Юрый Грымаў (1996—1997)
Пётр Куляшоў (1998)
Усевалад Абдулаў (1998—2000)
Аляксей Колган (1998—2000)
Аляксандр Клюквін (з 2000 года)[2]
Андрэй Баршаў (2000-2004)
Барыс Рэпетур (2008)
Павел Шыршоў (2008—2009)
Анастасія Чарнабровіна (2009—2011)
Андрэй Іваноў (з 2010 года)
Юрый Брэжнеў (2012—2013)
Уладзіслаў Коп (2012—2013)
Яўген Стральцоў (з 2014 года)
Слоган Галоўны тэлеканал краіны
Сайт russia.tv
Даступнасць
Спадарожнік
Eutelsat 36C/Eutelsat 36B
(36° у. д.)
Трыкалор ТБ,
НТБ-Плюс 
Экспрэс-АТ1
(56° у. д.)
Трыкалор ТБ Сібір,
НТБ-Плюс Усход 
Horizons 2
(85,1° у. д.)
Кантынент ТБ,
Телекарта 
ABS-2
(75° у. д.)
Спадарожнікавае МТС ТБ 
Экспрэс-АТ2
(140° у. д.)
Усходні экспрэс 
Анлайн
УДТРК  

«Расія-1» з’яўляецца галоўным і асноўным тэлеканалам УДТРК. На тэлеканале «Расія-1» ёсць адзіныя эфірныя вокны для ўсіх рэгіянальных філіялаў ВГТРК, у якіх транслююцца мясцовыя навінавыя блокі «Весці-Мясцовы час» і праграмы ўласнай вытворчасці ў блоках «Расія-Мясцовы час». У асобных рэгіёнах (рэспублікі Татарстан, Башкартастан, Удмуртыя, рэспублікі Паўночнага Каўказа і некаторыя іншыя суб’екты РФ з тытульнымі нацыямі) выдзелены дадатковыя эфірныя вокны для трансляцыі праграм на нацыянальнай мове. Тэлеканал мае версію ў фармаце высокай выразнасці «Расія-1 HD».

Гісторыя

правіць

Другая праграма Цэнтральнага тэлебачання СССР пачала вяшчанне 14 лютага 1956 года[3]. Да 1982 году другая праграма стала вяшчаць на ўсёй тэрыторыі СССР і атрымала статус агульнасаюзнай праграмы. З 13 мая 1991 года на другой праграме сталі вяшчаць адначасова Цэнтральнае тэлебачанне СССР і Усерасійская дзяржаўная тэлерадыёкампанія (УДТРК)[4]. У канцы снежня 1991 года пасля распаду СССР усё эфірны час перайшло да УДТРК (тэлеканал РТР)[5].

1 верасня 2002 года тэлеканал РТР быў перайменаваны і стаў называцца «Расія»[6]. З 17 сакавіка 2003 года пачалося кругласутачнае вяшчанне тэлеканала[7].

24 чэрвеня 2009 года тэлеканал быў уключаны ў першы мультыплекс лічбавага тэлебачання Расіі[8].

У 2012 годзе запушчана вяшчанне «Расія HD»[9].

16 студзеня 2017 года тэлеканал «Расія-1» перайшоў на вяшчанне ў фармаце 16:9[10].

Праграмная сетка тэлеканала

правіць
  • Інфармацыйныя і грамадска-палітычныя праграмы («Весткі тыдня», «Масква. Крэмль. Пуцін», «Вечар з Уладзімірам Салаўёвым», «60 хвілін» і іншыя)
  • Непалітычныя праграмы («Малахаў», «Лёс чалавека з Барысам Карчэўнікавым» і іншыя)
  • Пазнавальныя перадачы («Пра самае галоўнае», «Доктар Мяснікоў» «Па сакрэце ўсяму свету» і іншыя)
  • Забаўляльныя шоу («Прывітанне, Андрэй!», «Песні ад усёй душы», «Аншлаг», «Ранішняя пошта» і іншыя)
  • Тэлегульні («Сто да аднаго», «Пяцёра на аднаго» і іншыя)
  • Фільмы і тэлесерыялы (найбольш вядомыя — «Брыгада», «Ліквідацыя», «Кацярына», «Таямніцы следства», «Каменская», «Сваты», «Скліфасоўскі» і іншыя)

Зноскі

  1. Перечень наименований зарегистрированных СМИ (руск.). Телеканал «Россия» (Россия-1). Официальный сайт Федеральной службы по надзору в сфере связи, информационных технологий и массовых коммуникаций (Роскомнадзор) (30 снежня 2011).
  2. ЧЕЙ ГОЛОС ИГРАЕТ В ЯЩИКЕ? (руск.)(недаступная спасылка). Новая газета (21 верасня 2000). Архівавана з першакрыніцы 8 лютага 2018. Праверана 12 лютага 2018.
  3. История советского телевидения: от первых опытов до «Останкино»
  4. Как это было. Подпольные новости превратились в федеральный канал. Независимая газета (29 красавіка 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 ліпеня 2020.
  5. "Отец" первого в СССР альтернативного телеканала Олег Попцов празднует юбилей. Vesti.ru (30 мая 2009). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2022.
  6. РТР поменяет название на телеканал "Россия". РИА Новости (30 жніўня 2002). Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2013.
  7. НОЧНАЯ ЗАБАВА. Новая газета (20 сакавіка 2003). Архівавана з першакрыніцы 12 красавіка 2018.
  8. Указ Президента Российской Федерации от 24 июня 2009 г. № 715 «Об общероссийских обязательных общедоступных телеканалах и радиоканалах». Официальный интернет-портал правовой информации (24 чэрвеня 2009). Архівавана з першакрыніцы 28 жніўня 2017.
  9. Канал «Россия HD» — на «Континент ТВ» и «Телекарте»! | Континент ТВ. Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2016.
  10. «Вести Сочи» переходят на новый стандарт вещания. ГТРК «Кубань» (15 студзеня 2017). Архівавана з першакрыніцы 6 сакавіка 2022.

Спасылкі

правіць