Рыгор Ільіч Перхураў
Рыгор Ільіч Перхураў (1836 — ?) — інжынер-архітэктар[1].
Рыгор Ільіч Перхураў | |
---|---|
Дата нараджэння | 1836 |
Альма-матар | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся ў 1836 годзе. Пачатковую адукацыю атрымаў у Калужскай губернскай гімназіі, пасля чаго вучыўся ў Пецярбургскім будаўнічым вучылішчы (1851—1857)[1]. Пасля заканчэння вучылішча з чынам калежскага сакратара быў прызначаны архітэктарскім памочнікам пры калужскай будаўнічай камісіі. З 1862 быў пры ёй вытворцам работ, у гэты ж час быў удастоены званнем інжынер-архітэктара[1].
У 1865 годзе прызначаны губернскім архітэктарам будаўнічага аддзялення калужскага губернскага праўлення, а праз год губернскім інжынерам у тым самым будаўнічым аддзяленні. У 1872 годзе прылічаны да Тэхнічна-будаўнічага камітэту Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі и праз два гады камандзіраваны ў распараджэнне праўлення ражска-вяземскай чыгункі[1].
У 1876 годзе пераведзены ў распараджэнне віцебскага губернатара, з назначэннем членам царкоўна-будаўнічага камітэту. У 1877 годзе прызначаны віцебскім гарадскім архітэктарам, прабыў на гэтай пасадзе каля двух гадоў і згодна прашэнню, па хваробе, звольнены са службы[1].
Творчасць
правіць- 1858-60[1]:
- Свята-Фрола-Лаўраўская царква ў с. Зікееве , Калужская губерня (па праекце прафесара архітэктуры Кузьміна )[2]
- 1860-72[1]:
- Званіца пры Свята-Дабравешчанскім саборы ў Мяшчоўску
- Царква ў с. Гарадзечне Масальскага павета
- Царква ў Кавыльне Масальскага павета
- Распаўсюджанне сабораў у гарадах Мядыне і Ліхвіне[3]
- Званіца ў с. Фралоўскім Мяшчоўскага павета[4][5]
- 1872-75[1]:
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 265 (руск.)
- ↑ Храм Флора и Лавра (руск.)
- ↑ Чекалин. Собор Троицы Живоначальной (руск.)
- ↑ Фролово. Церковь Успения Пресвятой Богородицы. (руск.)
- ↑ Церковь Успения Пресвятой Богородицы во Фроловском (руск.)