Рыхард Берг

Свен Рыхард Берг (28 снежня 1858 — 29 студзеня 1919) — шведскі мастак-пейзажыст і партрэтыст, мастацтвазнавец, педагог. Дырэктар нацыянальнага музея Швецыі (з 1915).

Рыхард Берг
шведск.: Johan Edvard Bergh
Род дзейнасці	настаўнік мастацтва, мастак
Дата нараджэння	28 снежня 1858(1858-12-28)[…]
Месца нараджэння	Стакгольм, Стакгольмскае обер-губернатарства[d], Швецыя
Дата смерці	29 студзеня 1919(1919-01-29)[…] (60 гадоў)
Месца смерці	Nacka församling[d], камуна Накка, лен Стакгольм, Швецыя
Месца пахавання	Tyresö old cemetery[d]
Грамадзянства	Швецыя
Бацька	Johan Edvard Bergh[d]
Маці	Amanda Helander[d]
Жонка	Gerda Ingeborg Winkrans[d]
Дзеці	Maja Bergh Holtermann[d] і Kerstin Bergh-Bergman[d]
Месца працы	Нацыянальны музей Швецыі
Альма-матар	Каралеўская акадэмія вольных мастацтваў Акадэмія Каларосі[d]
Член у	Konstnärsförbundet[d] Q10712940? Opponenterna[d] Grez colony[d]
Узнагароды і прэміі
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сын Юхана Эдварда Берга, заснавальніка новай шведскай школы пейзажыстаў. Скончыўшы ў 1881 годзе Шведскую каралеўскую акадэмію вольных мастацтваў, адправіўся ў Францыю, дзе пасяліўся ў калоніі мастакоў у Грэ-сюр-Луэн. Пазней, у Парыжы быў слухачом Акадэміі Каларосі. Вучань Жан-Поля Ларана.

Выявіў цікавасць да сімвалізму і псіхалогіі і выкарыстоўваў яе метады і падыходы ў сваім мастацтве. Неўзабаве зарэкамендаваў сябе на радзіме як таленавіты мастак-партрэтыст, хаця яго пейзажы адыграюць у будучыні важную ролю ў развіцці шведскага рамантычнага нацыяналізму. Яго карціны 1880-х гадоў характарызуюцца пераважным рэалізмам з элементамі рамантызму. У 1883 годзе ўпершыню выставіў свае карціны ў дацкім дзяржаўным музеі мастацтваў у Капенгагене і парыжскім Салоне.

Яго пэндзлю належаць партрэты шэрагу вядомых дзеячаў шведскай культуры, навукі і палітыкі ў тым ліку, Аўгуста Стрындберга, Евы Бан’е, Элен Кей, Густава Фродынга, Карла Яльмары Брантынга і інш.

У 1893 годзе Р. Берг разам з некалькімі аднадумцамі заснаваў у Варбергу калонію мастакоў, якая пазней паклала пачатак так званай варберскай школе жывапісу, стварыў там шэраг пейзажаў (з 1893 па 1896). З 1905 года жыў пад Стакгольмам.

Аўтар некалькіх кніг пра мастацтва. У лютым 1915 года ўзначаліў Нацыянальны музей Швецыі. 31 кастрычніка 1917 г. быў удастоены звання доктара honoris causa ў галіне філасофіі.