Капенгаген

сталіца Даніі

Капенгаген (дацк.: København; «Гавань гандляроў») — горад у Даніі, сталіца краіны. Размяшчаецца на двух астравах: Зеландыя і Амагер.

Горад
Капенгаген
дацк.: København
Герб[d] Сцяг
Герб[d] Сцяг
Краіна
Рэгіён
Каардынаты
Кіраўнік
Заснаваны
1167
Першая згадка
Плошча
88,25 км²
Вышыня цэнтра
14 м
Водныя аб’екты
Насельніцтва
518 574 чалавек (2009)
Шчыльнасць
5876 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
3
Паштовыя індэксы
1000
Афіцыйны сайт
www3.kk.dk
(дацк.)(англ.)
Капенгаген на карце Даніі
Капенгаген (Данія)
Капенгаген

Насельніцтва горада — каля 0,52 млн чал., з прыгарадамі — больш 1,18 млн чал. Адміністрацыйны цэнтр амта Капенгаген. Галоўны эканамічны і культурны цэнтр краіны. Ваенна-марская база.

Гісторыя

правіць

Упершыню згадваецца ў 1043 як вёска Хаўн, каля якой у 1167 пабудаваны замак. Біскуп Абсалон пасля пабудовы замка, у 1167 годзе, залажыў тут умацаваны горад. У 1254 г. Капенгаген атрымаў першыя гарадскія прывілеі. У 1416 г. Эрык Памеранскі заваяваў Капенгаген і ў 1433 годзе зрабіў яго сваёй рэзідэнцыяй.

Найбольшага росквіту дасягнуў у XVI—XVII ст. У час Графскай вайны Капенгаген вытрымаў жорсткую аблогу, а ў 1658—1659 гадах па-геройску абараняўся ад шведаў. Моцна разбураны паводкай 1728 і пажарам 1795, бамбардзіроўкай брытанскім флотам у 1807. У выніку паражэння Даніі ў вайне 1813-14 горад заняпаў. Пасля рэканструкцыі (з 2-й пал. ХІХ ст.) значны прамысловы цэнтр. У 1940-45 пад нацысцкай акупацыяй.

Архітэктура і планіроўка

правіць

У старой частцы Капенгагена захавалася сярэдневяковая радыяльна-кальцавая планіроўка з вузкімі крывымі вуліцамі. Галоўныя помнікі: у стылі дацкага рэнесансу — палац Росенбарг (1606-34) і будынак біржы (1619-25, архітэктары абодвух браты Стэнвінкель); барочныя палац Шарлотэнбарг (1672-77, арх. Л. Хавен, цяпер будынак Каралеўскай акадэміі прыгожых мастацтваў) і палацавы комплекс Амаліенбарг (будаваўся з 1750, арх. Н. Эйгвед), палац-парламент Крысціянсбарг (1733-40, арх. Э. Д. Хёйсер, адноўлены пасля пажару арх. Х. К. Хансенам у 1800-20, Т. Ёргенсенам у 1907-22 у псеўдабарочных формах); класіцыстычны Музей Торвальдсена (1839-48, арх. Г. Бінесбёль, мастак I. Зоне); Капенгагенская ратуша ў стылі нацыянальнага рамантызму (1892—1905, арх. М. Нюрап) і інш.

На месцы старых умацаванняў, ад якіх захавалася толькі цытадэль, разбіты бульвары, да якіх прымыкаюць прадмесці (Вестэрбро, Нерэбро і Эстэрбро), у апошнія гады яны амаль зліліся з горадам. У гаспадарчым дачыненні адно цэлае з горадам складаюць таксама Фрэдэрыксберг на захадзе (46954 жыхара), Утэрслеў на паўночным захадзе (2596 жыхара) і Зундб'ернэ на востраве Амагер (13310 жыхара). Капенгаген ўмацаваны моцнымі марскімі фартамі.

Горад развіваецца ў 5 асноўных кірунках у выглядзе рукі з растапыранымі пальцамі («далонь» — стары горад, «пальцы» — новыя раёны), паміж імі зялёныя насаджэнні. Сярод збудаванняў ХХ ст.: царква Грунтвіга (1921-40, арх. П. В. Енсен-Клінт і К. Клінт), аэравакзал з гасцініцай «Роял» (1959-61, арх. А. Якабсен) і інш.

Паркі, у т.л. Каралеўскі (з XVII ст.), батанічны сад (з 1874), заалаічны сад, луна-парк Цівалі. Сімвал горада — скульптура «Маленькая русалачка».

Насельніцтва

правіць
Год Колькасць
1801 100 975
1840 120 819
1860 155 143
1870 181 291
1890 312 859
Год Колькасць
1910 453 576
1921 561 344
1930 617 069
1950 768 105
1972 601 200 [2]
Год Колькасць
1985 633 000
1992 466 000 [3]
1998 488 000 [4]
2005 502 362
2008 509 900 [5]
Год Колькасць
2010 528 208
2017 602 481 [6]
2022 644 431 [7]

Прамысловасць

правіць

У Капенгагене выпускаецца каля 40 % прамысловай прадукцыі краіны. Пераважаюць машынабудаванне (у т.л. вытворчасць суднаў, дызеляў, электратэхнічная і радыёэлектронная) і металаапрацоўка. Развіты харчасмакавая, фарфоравая (з XVIII стагоддзя, Каралеўская фабрыка фарфору), хімічная прамысловасць.

Культура, адукацыя, навука

правіць

У Капенгагене знаходзяцца Дацкія каралеўскія акадэмія навук і літаратуры (з 1742), акадэмія тэхнічных навук, акадэмія прыгожых мастацтваў, акадэмія музыкі, шматлікія ВНУ, у т.л. Капенгагенскі ўніверсітэт (з 1479), вышэйшыя эканамічная і сельскагаспадарчая школы.

Бібліятэкі: Нацыянальная (Каралеўская; з XVII ст.), універсітэта (з 1482), Муніцыпальная і Публічная.

Музеі: Нацыянальны музей Даніі, Каралеўскі марскі, гарадскі, мастацкі і дэкаратыўнага мастацтва, заалагічны, гісторыі тэатра, Гісторыі музыкі, Торвальдсена, кінамузей, Новая гліптатэка Карлсберга (зборы антычнага мастацтва, дацкі і французскі жывапіс) і інш.

Тэатры: Народны, «Новы», «Ню Скала», «Гладсакс-тэатр» і інш.

Транспарт

правіць

Міжнародны аэрапорт Каструп. Порт у праліве Эрэсун. Аўтамабільным і чыгуначным паромамі звязаны з гарадамі Мальмё, Хельсінгбарг і Ландскруна (Швецыя). Капенгагенскі метрапалітэн.

Турызм

правіць

Капенгаген — цэнтр міжнароднага турызму.

Гарады-пабрацімы

правіць

Вядомыя ўраджэнцы і жыхары

правіць

Гл. таксама

правіць

Крыніцы

правіць
  1. а б Københavns Kommunes hjemmesideКапенгаген.
  2. Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 13. — С. 122.
  3. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі — С. 21.
  4. Большой словарь географических названий / под ред. В. М. КотляковЕкатеринбург: Русское географическое общество, 2003. — С. 324. — 832 с. — ISBN 5-94799-148-9
  5. Большая российская энциклопедияМ.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 25 жніўня 2024.
  6. http://www.statbank.dk/BY1 — 2017.
  7. StatistikbankenStatistics Denmark.
  8. https://kyivcity.gov.ua/kyiv_ta_miska_vlada/pro_kyiv/mista-pobratimi_z_yakimi_kiyevom_pidpisani_dokumenti_pro_poridnennya_druzhbu_spivrobitnitstvo_partnerstvo/

Літаратура

правіць
  • Капенга́ген // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 21. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
  • Копенга́ген // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 324. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
  • Копенга́ген // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 248. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
  • Копенга́ген // Т. 13. Конда — Кун. — М. : Советская энциклопедия, 1973. — С. 122—123. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
  • Bruun, «Kjøbenhavn, en illustreret Skildring af dets Historie etc.» (1884 и сл.)
  • Nielsen, «Kjøbenhavn under Kong Frederik IV» (1892);
  • Jonas, «Kopenhagen und Umgebungen» (Б., 1893).
  • Trap, «Historisk-topografisk Beskrivelse af Danmark» (K., 1879);
  • Salmonen, «Kopenhagen und Umgegend» (1883);