Сакас
Са́кас — верхняе богаслужэбнае аблачэнне праваслаўнага ці ўніяцкага архіерэя, доўгае да пят, шырокае, з шырокімі рукавамі, пашытае з дарагой тканіны. Пярэдняя і задняя палавіны сакаса злучаюцца петлямі і званцамі. На сакас ускладаецца амафор і панагія з крыжам. Спачатку сакас быў прадметам царскага адзення. У богаслужэбную практыку ўвайшоў у XI—XII стст. З-за вялікай павагі да гэтага аблачэння патрыярхі спачатку апраналіся ў яго толькі тры разы на год (на Пасху, у Дзень Пяцідзясятніцы, на Божае Нараджэнне). Затым сакас перайшоў да іншых усходніх патрыярхаў і да Мітрапаліта Маскоўскага. З XVIII ст. у Расіі стаў аблачэннем усіх архіерэяў, замяніўшы фелонь.
Літаратура
правіць- Завальнюк У. М. Энцыклапедычны слоўнік рэлігійнай лексікі беларускай мовы / У. М. Завальнюк, М. Р. Прыгодзіч, В. К. Раманцэвіч. — Мінск, Изд-во Гревцова, 2013. — 808 с. ISBN 978-985-6954-73-6.