Сангір
Сангір (індан.: Sangir, Sangihe) або Вялікі Сангір (нідэрл.: Grote Sangir) — найбуйнейшы востраў архіпелага Сангір. Уваходзіць у склад інданезійскай правінцыі Паўночны Сулавесі. Плошча - 813 км². Насельніцтва ў 2010 г. (разам з суседнімі малымі астравамі) - 126 133 чал., пераважна сангірцы.
| Сангір | |
|---|---|
| індан. Sangir | |
 Фота 1948 г. | |
| Характарыстыкі | |
| Плошча | 813 км² |
| Насельніцтва | 126 133 чал. |
| Шчыльнасць насельніцтва | 155,15 чал./км² |
| Размяшчэнне | |
| 3°35′ пн. ш. 125°30′ у. д.HGЯO | |
| Акваторыя | Мора Сулавесі |
| Краіна | |
 | |
Востраў мае вулканічнае паходжанне. Найвышэйшы пункт — актыўны вулкан Аву (1320 м). Яго вывяржэнне 2 сакавіка 1856 г. мела катастрафічныя наступствы і прывяло да гібелі некалькі тысяч чалавек. Значная частка вострава пакрыта лясамі, у якіх знойдзены эндэмічныя віды фаўны. На ўзбярэжжы шмат птушак.
У 1677 г. востраў Сангір трапіў у склад галандскіх каланіяльных валоданняў і доўгі час з'яўляўся важным цэнтрам гандлю паміж Сулавесі і Філіпінамі. З 1950 г. у складзе Інданезіі.
Востраў злучаны паромнай пераправай з Манада. Мясцовае насельніцтва займаецца земляробствам, рыбалоўствам і марскім гандлем. Развіта адыходніцтва, калі мужчыны або нават цэлыя сем'і наймаюцца на сезонную працу на Сулавесі або на Філіпіны. Мясцовыя ўлады імкнуцца развіваць турызм.