Сан-Барталамеа
Са́н-Барталаме́а (лац.: Sancti Bartholomaei in Insula) — тытулярная базіліка на востраве Тыберына, у Рыме.
| Славутасць | |
| Сан-Барталамеа | |
|---|---|
 | |
| 41°53′25″ пн. ш. 12°28′41″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
| Канфесія | каталіцтва |
| Епархія | Рымская дыяцэзія[d] |
| Архітэктурны стыль | архітэктура барока[d] |
| Дата заснавання | X стагоддзе |
| Сайт | sanbartolomeo.org |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Царква была пабудавана па загаду імператара Атона III у 1000 годзе на месцы антычнага храма Эскулапа. Царква некалькі разоў рэстаўрыравалася, у тым ліку ў 1583 г. пад кіраўніцтвам Марціна Лонгі мал. пасля паводкі. Пасля рэстаўрацыі ў 1624 годзе царква набыла сваё цяперашняе аблічча. Рэстаўрацыйныя працы ў барочным стылі ўнутры царквы праводзіліся ў 1720—1739 гг., у 1852—1865 гг. унутранае ўбранне перароблена ў стылі гістарызму. Сярод калон знаходзяцца 4 скульптуры: Збавіцеля, св. Адальберта Пражскага, апостала (магчыма св. Варфаламея) і Атона III.
У 2002 годзе Папа Ян Павел II прысвяціў Сан-Барталамеа новым мучанікам XX стагоддзя.
Тытулярная царква правіць
Царква Святога Варфаламея з’яўляецца тытулярнай царквой, кардыналам-святаром з тытулам царквы Святога Варфаламея з 21 лютага 1998 года, з’яўляецца амерыканскі кардынал Фрэнсіс Юджын Джордж.
Зноскі
Літаратура правіць
- Heinz-Joachim Fischer, «Rom. Zweieinhalb Jahrtausende Geschichte, Kunst und Kultur der Ewigen Stadt», DuMont Buchverlag, Köln 2001, ISBN 3-7701-5607-2.
Спасылкі правіць
- http://www.sanbartolomeo.org/index.aspx?ln=it Архівавана 23 ліпеня 2011.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сан-Барталамеа
