Сонечнае зацьменне 1 жніўня 2008 года
Сонечнае зацьменне 1 жніўня 2008 года — поўнае сонечнае зацьменне 126 сараса[1], якое можна было назіраць часткова на тэрыторыі Беларусі і іншых краін і цалкам на тэрыторыі Расіі.
Сонечнае зацьменне 1 жніўня 2008 | |
---|---|
Поўнае зацьменне з каронай. Павет Арацюрук, Кітай. | |
Класіфікацыя | |
Тып | Поўнае |
Сарас | 126 |
Гама | 0.8307 |
Велічыня | 1.0394 |
Максімум зацьмення | |
Працягласць | 147 с. (2 хв. 27 с.) |
Каардынаты | 65°42′ пн. ш. 72°18′ у. д.HGЯO |
Шырыня ценю | 237 км |
Час (UTC) | |
(P1) Пачатак частковага | 04:06.8 |
(U1) Пачатак поўнага | 21:07.3 |
Найбольшая фаза | 10:22:12 |
(U4) Канец поўнага | 21:28.3 |
(P4) Канец частковага | 38:27.7 |
Спасылкі | |
Каталог # (SE5000) | 9526 |
Зацьменне мела велічыню 1,0394 і дасягнула свайго максімуму ў 10:22:12 UTC у пункце з каардынатамі 66° пн. ш. 72° у. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 2 хв. 27 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 237 км[1].
Зацьменне 1 жніўня 2008 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 2008 годзе і 16-ым у XXI стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 7 лютага 2008 года, наступнае — 26 студзеня 2009 года[1].
Агульная інфармацыя
правіцьЗацьменне пачалося ў 11:21 па мінскім часе на крайняй поўначы Канады, блізу заліва Куін-Мод. Поўнае зацьменне ў гэтым рэгіёне назіралася ў гарызонце і доўжылася прыкладна паўтары хвіліны. Рухаючыся ва ўсходнім кірунку, месяцавы цень прайшоў праз астравы Канадскага Арктычнага архіпелага і выйшаў у Паўночны Ледавіты Акіян. У 11:51 па Мінску цень апынуўся на тэрыторыі Беларусі.
У 13:02 па мінскім часе зацьменне дасягнула найбольшай фазы (1,02). У гэты час цень знаходзіўся блізу горада Надым Ямала-Ненецкай аўтаномнай акругі (Расія). Працягласць поўнага зацьмення ў гэтай мясцовасці склала 2 хвіліны 27 секунд, Сонца знаходзілася на вышыні каля 33 градусаў над гарызонтам. Рухаючыся далей, цень перасёк усход Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі, захад Томскай вобласці, і ў 13.40 патрапіў ў Новасібірскую вобласць. Праз пяць хвілін найбольшая фаза зацьмення назіралася ў Новасібірску, які апынуўся амаль у цэнтры паласы поўнай фазы. Працягласць зацьмення ў Новасібірску склала 2 хвіліны 19 секунд, вышыня Сонца над гарызонтам — 30 градусаў. Рухаючыся далей на паўднёвы ўсход, цень прайшоў праз Барнавул, Бійск, Горана-Алтайск.
Месяцавы цень пакінуў тэрыторыю Расіі ў 13:59 па Мінску, прабыўшы на ёй каля гадзіны. Закрануўшы сваім бокам тэрыторыю Казахстана, ён далей прайшоў па мяжы Манголіі і Кітая, затым па тэрыторыі Кітая, дзе і пакінуў Зямлю ў 14:22 па Мінску на заходзе Сонца блізу горада Сіань.
Прыватнае зацьменне пачалося ў 11:04 па Мінску ў акіяне блізу канадскай астравы Ньюфаўндленд, а скончылася ў 15:39 па Мінску ў Бенгальскім заліве. Прыватныя фазы зацьмення назіраліся на большай частцы Еўропы (акрамя паўднёвых абласцёў) і Азіі (акрамя крайняга ўсходу), у паўночна-ўсходняй частцы Паўночнай Амерыкі, у Паўночным Ледавітым акіяне і на поўначы Атлантычнага.
На тэрыторыі Беларусі прыватныя фазы зацьмення назіраліся па ўсёй тэрыторыі з максімальнай цёмнай зонай каля 40 %.
Падчас поўнага зацьмення на небе можна было заўважыць найзырчэйшыя зоркі і планеты — злева ад Сонца знаходзіліся Меркурый, Венера, Рэгул, Сатурн і Марс. Венера стала бачная яшчэ да наступу поўнай фазы, Меркурый і Сатурн сталі прыкметныя з пачаткам поўнай фазы, Марс і Рэгул можна было ўбачыць пры ўмовах досыць празрыстай атмасферы.
Карта
правіцьГл. таксама
правіцьЗноскі
правіць- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 2001 to 2100 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.