Спіс графаў Тулузы

спіс артыкулаў у адным з праектаў Вікімедыя
(Пасля перасылкі з Спіс графаў Тулузскіх)

Першыя графы (comites) Тулузы вядомыя яшчэ з Меравінгскіх часоў. Яны прызначаліся каралямі Франкаў і кіравалі горадам і яго наваколлямі. Да нас дайшлі згадкі толькі пра некаторых з іх ды і тое, надзвычай скупыя. Пра графаў (часам званых герцагамі) Тулузы перыяду кіравання Каралінгаў мы ведаем трохі больш. Вельмі хутка графам Тулузы ўдалося дамагчыся амаль поўнай незалежнасці[1] і ператварыць пасаду графа ў спадчынны тытул, які замацаваўся ў сям’і графаў Руэрга.

Спадчынныя графы Тулузы кіравалі горадам Тулузай і графствам, якое ўключала наваколлі горада, з канца IX стагоддзя да 1271 года. Графы Тулузы і іншыя члены гэтай фаміліі валодалі таксама ў розны час графствамі Керсі, Руэрг, Альбі і Нім, а таксама былі маркізамі Готыі і Праванса. Акрамя таго, Раймунд IV заснаваў дзяржаву Трыпалі ў Святой Зямлі, якая перайшла да яго нашчадкаў (гл. Графства Трыпалі).

Каралінгскія графы правіць

ж1 — Кунігунда, ж2 — Гібурж.

жонка — Альпаіс, дачка Людовіка Набожнага.

жонка — Дуода.

Спадчынныя графы правіць

жонка — Берта.
жонка — Гарсінда д'Альбі
жонка — (Гарсінда ці Герсенда)[3], верагодна, дачка Гарсіі II Санчэса, герцага Гасконі).
Заўвага: У дадзеным спісе даюцца два графы, якія не фігуруюць у традыцыйным радаводзе графаў Тулузскіх, які быў складзеным бенедыкцінцамі і прыводізцца ў «Histoire Generale du Languedoc». Нядаўнія даследаванні паказалі, што ў прамежку паміж Раймундам III Понсам і Гільёмам III (які паводле традыцыйнай версіі кіравалі каля 80 гадоў) кіравалі яшчэ два графы па імі Раймунд. Занясенне іх у спіс скажае прынятую нумарацыю, таму ў дужках удакладняецца іх правільны нумар.
жонка — Эмільда.
жонка — Адэлаіда Анжуйская.
жонка — Эма Праванская.
жонка — Альмадзіс дэ Ла Марш
жонка — Эма дэ Мартэн.
10941117 : Філіпа Тулузская (пам.1117), графіня Тулузы, дачка папярэдняга
 
Герб графаў Тулузскіх
ж1- (з каля 1065) дачка Готфрыда I, графа і маркіза Праванса
ж2- (з 1080) Мацільда дэ Гатвіль (10621094), дачка Ражэра I, вялікага графа Сіцыліі
ж3- (з 1094) Эльвіра Кастыльская.
  • 11051109 : Бертран (пам. 1112), граф Тулузы і Трыпалі, сын ад 1-й жонкі Раймунда IV (VI). У 1109 годзе адправіўся ў Святую Зямлю, пакінуўшы замест сябе графам Альфонса Іардана
жонка — (з 1095) Алікс Бургундская (10851142).
жонка — Філіпа (1070—1117), дачка Гільёма IV, граф Тулузскага.
У перыяд маленства Альфонса Іардана ён захапіў землі апошняга, але пасля дзесяцігадовай вайны вымушаны быў ад іх адмовіцца.
жонка — (з 1125) Файдзіда д'Юзес

мужа — (з 1154) Канстанцыя Капетынг, дачка караля Людовіка VI і Адэлаіды Савойскай

ж1- (з 1173) Эрмесінда дэ Пеле (пам. 1176)
ж2- (з 1178) Беатрыса дэ Без’е, разведзены ў 1193
ж3- (з 1193) Бургонь дэ Лузіньян, разведзены ў 1196
ж4- (з 1196) Іаана Англійская (11651199), прынцэса Англійская, дачка Генрыха II і Элеаноры Аквітанскай
ж5- (з 1202) Элеанора Арагонская (11821226)
12151218 : Сімон IV дэ Манфор, 5-ы граф Лестэр, віконт Без’е, Агда і Каркасона
граф Тулузскі па праве заваявання
12181224 : Амары VI дэ Манфор (пам.1241), сын папярэдняга.
ж1- Санча Арагонская (11861242)
ж2- Маргарыта дэ Лузіньян

муж — (з 1241) Альфонс III дэ Пуацье (12201271), граф Тулузы, граф Пуацье, брат караля Людовік IX Святога

З іх смерцю графства Тулузскае адышло да французскай кароны.

Няспадчынны граф правіць

У 1681 годзе графства Тулузскае было адноўлена як каралеўскі апанаж.

16811737 : Луі-Аляксандр дэ Бурбон (16781737), граф Тулузскі, пазашлюбны сын Людовіка XIV і Мадам дэ Мантэспан

Зноскі

  1. Графы Тулузскія былі васаламі караля Францыі, але фактычна былі цалкам незалежнымі кіраўнікамі сваіх уладанняў.
  2. Найбольш часта сустракаемыя ў крыніцах даты — 950 і 961 гады.
  3. Дакладнае яе імя невядома, таму стаіць у дужках. Таксама ёсць пэўныя сумневы наконт таго, ці была яна адзінай жонкай Раймунда III Понса. Але ў любым выпадку менавіта яна была маці Раймунда (IV).
  4. Foundation for Medieval Genealogy

Літаратура правіць

  • Roger Genty, Les comtes de Toulouse: histoire et traditions, Ferrières, Ed. de Poliphile, 1987, ISBN 2-86888-013-4

Спасылкі правіць