Сталовічы (гміна)
гміна ў Баранавіцкім павеце міжваеннай Польскай Рэспублікі
Гміна Сталовічы (польск.: Gmina Stołowicze) — колішняя вясковая гміна, якая існавала да 1939 года ў Навагрудскім ваяводстве Польскай Рэспублікі (цяпер тэрыторыя Беларусі). Сядзіба размяшчалася ў мястэчку Сталовічы (678 жых. у 1921 годзе[1])[2].
| Сталовічы | |
|---|---|
| польск.: Gmina Stołowicze | |
| Краіна | |
| Уваходзіць у |
да 1919: Навагрудскі павет 1919—1939: Баранавіцкі павет |
| Уключае | 56 грамад |
| Адміністрацыйны цэнтр | Сталовічы |
| Дата ўтварэння | 1921 |
| Дата скасавання | 1939 |
| Насельніцтва (1921) | 6 970[1] |
.svg){kind=small}
Першапачаткова гміна ўваходзіла ў склад Навагрудскага павета. 1 жніўня 1919 года гміна ўвайшла ў склад новаўтворанага Баранавіцкага павета пад Грамадзянскім упраўленнем Усходніх зямель[3]. 19 лютага 1921 года гміна разам з Баранавіцкім паветам уключана ў склад новаўтворанага Навагрудскага ваяводства[4][1].
У лістападзе 1939 года павет уключаны ў склад БССР, скасаваны 15 студзеня 1940 года разам з гмінамі.
Зноскі
- ↑ а б в Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część I — Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej — podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 172
- ↑ Dz. U. z 1921 r. Nr 16, poz. 93