Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандуючага

Ста́ўка Вярхо́ўнага Галоўнакама́ндуючага (СВГ, Стаўка) — орган вышэйшага палявога кіравання войскам і месцазнаходжанне вярхоўнага галоўнакамандуючага ўзброенымі сіламі Расіі на тэатры баявых дзеянняў пад час Першай сусветнай вайны 19141918 гг.

Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандуючага,
СВГ, Стаўка, Царская стаўка.
Stavka January 1915 generals.jpg
Гады існавання ліпень 1914 года — 16 сакавіка 1918 года.
Краіна Flag of Russia.svg Расійская імперыя
Падпарадкаванне Вярхоўнаму галоўнакамандуючаму
Уваходзіць у Узброеныя сілы Расійскай імперыі.
Тып орган ваеннага кіравання
Складаецца з упраўленні, штаб, канцылярыі, аддзелы, аддзяленні і гэтак далей
Функцыя кіраўніцтва абаронай
Колькасць звыш 2 000 чалавек.
Дыслакацыя Баранавічы, Магілёў, Арол, Расійская імперыя.
Удзел у Першая сусветная вайна 19141918.

Ад пачатку вайны знаходзілася ў Баранавічах, ад 8(21) жніўня 1915 да 25 лютага 1918 — у Магілёве[1], пасля ў Арле. 16 сакавіка 1918 Стаўка была ліквідавана.

Напачатку войны ў СВГ налічвалася 9 генералаў, 36 афіцэраў, 12 ваенных чыноўнікаў і 125 салдат. Падчас вайны склад Стаўкі значна пашырыўся і да 1 (14) лістапада 1917 года ў яе ўваходзіла 15 упраўленняў, 3 канцылярыі і 2 камітэты (усяго звыш 2 000 генералаў, афіцэраў, чыноўнікаў і салдат).

Зноскі

СпасылкіПравіць