Тэрыторыя Тыгры (нідэрл.: Tigri-gebied) — лясістая мясцовасць, якая аспрэчваецца Гаянай і Сурынамам прыкладна з 1840 года. Ён ахоплівае тэрыторыю паміж ракой Верхняя Карэнтына (так званая Нью-Рывер), ракой Корэні і ракой Кутары . Гэтая трохвугольная вобласць вядомая як трохвугольнік Нью-Рывер у Гаяне. У 1969 годзе канфлікт узрос, і з таго часу тэрыторыя кантралюецца Гаянай, на якую прэтэндуе Сурынам. У 1971 годзе абодва ўрады пагадзіліся, што яны будуць працягваць перамовы па пытаннях мяжы і выведуць свае ваенныя сілы са спрэчнага трохвугольніка. Гаяна ніколі не прытрымлівалася гэтай дамовы.

Спрэчная зона паказана на карце Гаяны (злева, шэрая зона) і Сурынама (справа, шэрая зона)

У Сурынаме тэрыторыя разглядаецца як частка раёна Куэроні, размешчанага ў акрузе Сіпалівіні, у той час як Гаяна разглядае яго як частку рэгіёна Іст-Бербіс-Карэнтайн .

Гісторыя

правіць

Англа-галандскі дамова 1814 года ўстанавіла мяжу паміж Брытанскай Гвіянай і Сурынамам па рацэ Карантэйн. Дамова была падпісана і ратыфікавана абодвума бакамі[1]. Роберт Шомбург абследаваў межы Брытанскай Гвіяны ў 1840 годзе. Узяўшы за мяжу раку Карантэйн, ён падплыў да ракі Кутары, якую ён лічыў яе вытокам, каб акрэсліць мяжу. Аднак у 1871 годзе Чарльз Бэрынгтан Браўн адкрыў Нью-Рывер або Верхнюю Карэнтыну, якая з’яўляецца вытокам ракі Карэнтайн. Так нарадзілася спрэчка аб раёне Тыгры або трохвугольніку Нью-Рывер[1].

На поўдні тэрыторыя Тыгры мяжуе з бразільскім штатам Пара, і для ўсталявання гэтай мяжы Бразілія супрацоўнічала з Вялікабрытаніяй, паколькі Бразілія лічыла тэрыторыю пад кантролем Брытанскай Гвіяны, а не Нідэрландаў. Пазней пагадненне аб трох стыках дапамагло ўсталяваць кропку сустрэчы паміж цяперашняй Бразіліяй, Сурынамам і Гаянай.

Трыбунал, які разглядаў Венесуэльскі крызіс 1895 года, таксама прысудзіў Брытанскай Гвіяне права на трохвугольнік Нью-Рывер. Нідэрланды, аднак, паднялі дыпламатычны пратэст, сцвярджаючы, што Нью-Рывер, а не Кутары, павінна разглядацца як выток Карэнтына і мяжа. Брытанскі ўрад адказаў, што пытанне ўжо вырашана прыняццем Кутары ў якасці мяжы.

У 1936 годзе змешаная камісія, створаная брытанскім і нідэрландскім урадамі, пагадзілася перадаць усю шырыню ракі Карэнтын Сурынаму ў адпаведнасці з пагадненнем 1799 года. Лічылася, што тэрытарыяльная марская мяжа праходзіць на 10° ад пункта № 61, за 5,6 км ад берага. Аднак, трохвугольнік Нью-Рывер, быў цалкам прысуджаны Гаяне. Дагавор, які ўвасабляў гэтае пагадненне ў закон, так і не быў ратыфікаваны з-за пачатку Другой сусветнай вайны[2]. Прадстаўнік Нідэрландаў Конрад Карэл Кейзер падпісаў пагадненне з прадстаўнікамі Вялікабрытаніі і Бразіліі, згодна з якім трохкропкавы вузел размясціўся каля вытоку ракі Кутары[2]. Брытанскі ўрад, жадаючы закрыць памежнае пытанне да таго, як Брытанская Гвіяна атрымае незалежнасць, аднавіў перамовы ў 1961 годзе. Брытанская пазіцыя сцвярджала «галандскі суверэнітэт над ракой Карэнтыйн, лініяй 10°, якая падзяляе тэрытарыяльнае мора, і брытанскі кантроль над трохвугольнікам Нью-Рывер»[2]. Нідэрланды адказалі фармальнай прэтэнзіяй на трохвугольнік Нью-Рывер, але з дадатковай мяжой тальвег у рацэ Карэнтайн (апошняя пазіцыя ніколі не паўтаралася ўрадам Сурынама). Не было заключана ніякіх пагадненняў, і Гаяна стала незалежнай з нявызначанымі межамі[2].

У цяперашняй вёсцы Куруні каля ўзлётна-пасадачнай паласы Куэроні былі размешчаны зборныя дамы для рабочых на запланаванай плаціне[3]. Таксама пачалася праца над лагерам каля ракі Аранок. 12 снежня 1967 года чацвёра ўзброеных мужчын паліцыі Гаяны высадзіліся каля ракі Аранок і загадалі рабочым пакінуць тэрыторыю[4][3]. Першапачаткова сурынамская армія заснавала чатыры ваенныя пасты, аднак (у асноўным па фінансавых прычынах) застаўся толькі лагер Тыгры (таксама вядомы як лагер Ягуар)[5]. 19 жніўня 1969 года адбыліся памежныя сутычкі паміж сіламі Гаяны і апалчэннем Сурынама ў лагеры Тыгры, які пасля быў заваяваны Гаянай. 18 сакавіка 1970 года Эрык Уільямс, прэм’ер-міністр Трынідада і Табага, прапанаваў пасярэднічаць у канфлікце[1]. У лістападзе 1970 года ўрады Сурынама і Гаяны пагадзіліся ў Трынідадзе і Табага вывесці свае ваенныя сілы з трохвугольніка[1]. Да абвяшчэння незалежнасці Сурынама ў 1975 годзе прэзідэнт Хенк Арон папрасіў прэм’ер-міністра Нідэрландаў Ёпа дэна Ойла дакладна вызначыць межы. У адказе раён Тыгры быў уключаны ў Сурынам[6]. Гаяна не прытрымлівалася гэтага пагаднення і працягвае цвёрда трымаць у руках трохвугольнік Нью-Рывер[7][8][9].

Карэнныя вёскі Касуэла і Сакуру племя Тырыё знаходзяцца ў раёне Тыгры. Касуэла — найстарэйшая вёска заходняй групы Трыа, размешчаная на востраве пасярод ракі Нью-Рывер. Вёска таксама вядомая як Касуэла і Востраў Кеш’ю[10]. Лагер Тыгры, вядомы ў Гаяне як лагер Ягуар, размешчаны на поўнач ад вёскі[5].

Вёска Сакуру была заснавана ў 2008 годзе групай людзей з Квамаласамуту[10].

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. а б в г De Gids. Jaargang 133 (гал.). Digital Library for Dutch Literature (19 чэрвеня 1970). Праверана 16 June 2020.
  2. а б в г Donovan. SURINAME-GUYANA MARITIME AND TERRITORIAL DISPUTES: A LEGAL AND HISTORICAL ANALYSIS 56–60 (13 жніўня 2012). Архівавана з першакрыніцы 13 жніўня 2012. Праверана 27 лютага 2021.
  3. а б Airstrip Coeroeni (гал.)(недаступная спасылка). TRIS Online. Архівавана з першакрыніцы 6 студзеня 2022. Праверана 15 June 2020.
  4. "The defence of the New River, 1967-1969". Stabroek News. Праверана 4 February 2020.
  5. а б Een halve eeuw Tigri (гал.). Star Nieuws (19 жніўня 2019). Праверана 15 June 2020.
  6. "Landkaart van Suriname". Suriname.nu(нідэрл.). Праверана 15 June 2020.
  7. Tracy. Suriname, Guyana in Dispute Over Mineral-Rich Land (англ.). Atlanta Black Star (12 мая 2014). Праверана 27 лютага 2021.
  8. Paramaribo. Bouterse: Tigri-gebied is en blijft van Suriname (гал.). Waterkant (8 чэрвеня 2011). Праверана 27 лютага 2021.
  9. bchamch. IS TIGRI WEL VAN SURINAME? (гал.). B-cham Chandralall (30 ліпеня 2017). Праверана 27 лютага 2021.
  10. а б Amotopoan trails : a recent archaeology of Trio movements - Page 5. University of Leiden. Праверана 15 June 2020.