Тэадор Шасерыё
Тэадор Шасерыё (фр.: Théodore Chassériau; 20 верасня 1819, Санта-Дамінга — 8 кастрычніка 1856, Парыж) — французскі мастак.
| Тэадор Шасерыё | |
|---|---|
| фр.: Théodore Chassériau | |
 Аўтапартрэт, 1835 | |
| Дата нараджэння | 20 верасня 1819[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 8 кастрычніка 1856[1][3][…] (37 гадоў) |
| Месца смерці |
|
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства |
 Францыя |
| Бацька | Benoît Chassériau[d][4] |
| Маці | Marie Madeleine Couret de la Blaquère[d][4] |
| Род дзейнасці | мастак |
| Жанр |
гістарычны жывапіс партрэт |
| Вучоба | |
| Мастацкі кірунак | рамантызм і арыенталізм[d] |
| Вядомыя працы | Туалет Эсфіры |
| Уплыў | Эжэн Дэлакруа |
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіць
Вучыўся ў парыжскім вучылішчы вытанчаных мастацтваў, затым у майстэрні Энгра. Тэадор быў самым юным выхаванцам Энгра, пры гэтым мастак часта ставіў яго ў прыклад іншым вучням, завучы «будучым Напалеонам жывапісу». Спачатку пісаў карціны на класічныя і рэлігійныя сюжэты, клапоцячыся галоўным чынам пра стыльнасць малюнка і вонкавую прыгажосці выяў, але потым далучыўся да групы рамантыкаў і пераймаў Э. Дэлакруа. У гэтым другім кірунку ён асабліва паспяхова працаваў пасля сваёй паездкі ў Алжыр і на Усход, дзе набыў рэдкае ўменне перадаваць яркасць і жар паўднёвага сонца і выдатна вывучыў мясцовыя тыпы і побыт.
З ранніх прац Шасерыё найбольш вядомыя «Палонныя траянкі на марскім беразе», «Сусана і старцы», «Венера Анадыямена», «Андрамеда, якую прыкоўваюць да скалы нерэіды», «Хрыстос на Елеанскай гары», «Туалет Эсфіры», а з пазнейшых — «Субота ў яўрэйскім квартале Канстаніны», «Арабскія вершнікі, якія вязуць з поля бітвы трупы сваіх забітых таварышаў», «Арабскія шэйхі, якія адпраўляюцца на бітву», «Тэпідарый у пампейскіх тэрмах» (у Луўрскім музеі ў Парыжы), «Адпачываючая купальшчыца» і некаторыя іншыя.
Апроч жывапісу Шасерыё стварыў таксама цыклы афартоў на сюжэты шэкспіраўскіх «Атэла» (15 лістоў) і «Гамлета» (30 лістоў).