Тэрэза Кларамун
Тэрэза Кларамун (4 чэрвеня 1862 — 11 красавіка 1932) — каталонская анарха-сындыкалістка.
| Тэрэза Кларамун | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 4 чэрвеня 1862[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 11 красавіка 1931[1][2] (68 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Член у | |
| Род дзейнасці | anarcho-syndicalist, палітык, рэдактар |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьЯна займалася тэкстылем і заснавала анархічную групу ў Сабадэле уплывам Фернанда Тарыда дэ Мармола. Гэтая група ўдзельнічала ў страйку на працягу сямі тыдняў 1883 года, дзе яны патрабавалі працягласць рабочага дня 10 гадзін. У 1892 годзе, з Ангелай Лопес дэ Аяла і Амаліяй Дамінга яны спрыялі першай іспанскай феміністычнаму таварыству «Жанчыны аўтаномнага Грамадства Барселона» (Sociedad Autónoma de Mujeres de Barcelona)[4]
Яна была арыштаваная пасля выбуху бомбы на Гран Тэатры дэль Лісеа ў Барселоне ў 1893 годзе і падчас рэпрэсій Манжуік (Procés de Montjuïc) (1896), падчас якіх яна была жорстка збітая. Гэтыя траўмы будуць аказваць дзеянне на астатнюю частку яе жыцця. Хоць яна не была асуджаныя за якое-небудзь злачынства, пасля суда жыла ў Англіі да 1898 года. Яна заснавала часопіс El Productor (1901) і брала актыўны ўдзел у сацыяльных патрабаванняў у пачатку ХХ стагоддзя. Яна дапамагала часопісам La Tramuntana і La Revista Blanca і газезе El Rebelde ў 1907—1908[5].
У 1902 годзе брала ўдзел у мітынгах у знак салідарнасці з страйкоўцамі металургічнага сектара і ва ўсеагульнаму страйку лютага 1902 года. Яна была арыштаваная зноў пасля падзей Трагічнага тыдня у жніўні 1909 года і заключаная ў Сарагосе, дзе ў 1911 годзе яна дапамагла мясцовым саюзам павялічыць сяброўства ў УНТ і ўсеагульны страйк 1911 года, які прынёс ёй новую турму. Ужо вельмі хворай і прыкаванай паміж ложкам і крэслам, паліцыя правяла ператрус у яе кватэры пасля нападу на кардынала Хуана Сальдэвілья у Рамэра ў Сарагосе 4 чэрвеня 1923 г, шукаючы доказы таго, што яна была вінаватая ў гэтым. У 1924 годзе яна вярнулася ў Барселону, але параліч паступова аддаліў яе ад грамадскай дзейнасці.[6]
Зноскі
- ↑ а б Teresa Claramunt // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ Teresa Claramunt Creus // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в WeChangEd
- ↑ Teresa Claramunt. Nomenclator. Ajuntament de Sabadell. Праверана 16 March 2014.
- ↑ Laura Vicente (2006): Teresa Claramunt: Pionera del feminismo obrerista anarquista. Madrid: Fundación Anselmo Lorenzo. Biografías y Memorias, 4
- ↑ Pérez Molina, Isabel. Les dones en el moviment obrer a Catalunya. Institut Català de les Dones. Праверана 16 March 2014.
Спасылкі
правіць- Ajuntament de Sabadell, Біяграфія (катал.)
- Gran Enciclopèdia Catalana, Teresa Claramunt (катал.)
- Біяграфія Архівавана 19 сакавіка 2014. у Diccionari Biogràfic de Dones (катал.)