Уладзімір Бялько

Уладзімір Бялько (1911 — 1 мая 1933) — беларускі грамадскі дзеяч. Сябра Камуністычнага саюза моладзі Заходняй Беларусі. Паэт, рэдактар падпольнай газеты «Піянер».

Уладзімір Бялько
Род дзейнасці грамадскі дзеяч
Дата нараджэння 1911
Месца нараджэння
Дата смерці 1 мая 1933(1933-05-01)
Месца смерці
Месца пахавання
Бацька Іван
Альма-матар
Член у

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў 1911 годзе ў в. Мяльканавічы Слонімскага павета Гродзенскай губерні ў Расійскай імперыі.

Пасля падзелу Беларусі паміж СССР і Польшчай у 1921 годзе родная вёска апынулася ў складзе Польшчы. Скончыў у сваёй вёсцы польскую школу. Нядоўга вучыўся ў Віленскай беларускай гімназіі.

Вярнуўшыся ў родную вёску, днём займаўся сельскай гаспадаркай, а вечарамі праводзіў камсамольскую і беларускую дзейнасць: развешваў лістоўкі, патрабуючы адкрыцця школ на беларускай мове, арганізоўваў розныя культмасавыя беларускія мерапрыемствы. З сябрамі Піліпам Маркевічам і Антонам Бішкурэвічам выдаваў на беларускай мове камуністычную газету «Піянер»: штомесяц наклады каля 100 асобнікаў адбіваліся на шапірографе. Пісаў вершы. За сваю камуністычную і беларускую дзейнасць пераследваўся мясцовымі польскімі ўладамі, якія яго двойчы арыштоўвалі і білі.

Вясной 1933 года да хворага Уладзіміра Бялько прыйшлі паліцыянты, скінулі яго з ложка і доўга білі нагамі. Памёр 1 мая 1933 года ад атрыманых пашкоджанняў. Праз два дні быў пахаваны на мясцовых могілках в. Мяльканавічы.

Памяць правіць

  • У савецкія часы, пакуль у вёсцы Мяльканавічы існавала школа, школьнікі захоўвалі памяць пра беларускага дзеяча: разам з настаўнікамі даглядалі яго магілу, ускладвалі кветкі.
  • У 1980-х гадах на магіле Уладзіміра Бялько была пастаўлена невялікая стэла.
  • У 1990-х гадах па рашэнню Слонімскага гарсавета вуліца Жданава ў Слоніме была перайменавана ў вуліцу Уладзіміра Бялько.
  • Улетку 2019 года Сяргей Чыгрын знайшоў магілу Уладзіміра Бялько ў занядбаным стане. Неўзабаве валанцёры БРСМ прывялі магілу ў належны стан.

Спасылкі правіць