Франц Грыльпарцэр
Франц Грыльпарцэр (ням.: Franz Grillparzer; 15 студзеня 1791, Вена — 21 студзеня 1872, там жа) — аўстрыйскі паэт і драматург. Адзін з першых чальцоў Венскай Імператарскай акадэміі навук (1847).
| Франц Грыльпарцэр | |
|---|---|
| ням.: Franz Grillparzer | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 15 студзеня 1791[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 21 студзеня 1872[1][2][…] (81 год) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, паэт, драматург, палітык |
| Гады творчасці | 1811[6] — 1872[6] |
| Жанр | драма |
| Мова твораў | нямецкая |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Узнагароды | |
| Подпіс |
 |
| franzgrillparzer.at (ням.) | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Франц Грыльпарцэр — старэйшы сын адваката Менцэля Грыльпарцэра і яго жонкі Марыяны (у дзявоцтве — Зонлейтнер). Вучыўся ў гімназіі, з 1807 да 1811 года вывучаў права ў Вене. У 1813 годзе паступіў на дзяржаўную службу, у 1832 годзе стаў дырэктарам імперскіх архіваў, у 1847 годзе ўвайшоў у лік першых членаў Акадэміі навук, у 1856 годзе выйшаў на пенсію ў чыне надворнага дарадцы. Сябраваў з Генрыхам Гейнэ, Людвігам Бёрнэ, Людвігам ван Бетховенам, Францам Шубертам.
Пахаваны ў Вене на Хіцынгскіх могілках.
Зноскі
- ↑ а б Franz Grillparzer // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Franz Grillparzer // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Грильпарцер Франц // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Dr. Constant v. Wurzbach Grillparzer, Franz // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt haben — Wien: 1856. — Т. 5. — S. 338.
- ↑ а б Flögel K. F., Ebeling F. W. Floegels Geschichte des Grotesk-Komischen: bearbeitet, erweitert und bis auf die neueste Zeit fortgeführt von Friedrich W. Ebeling — 5 — L: 1887. — S. 355. — 478, 14 с.
- ↑ а б RKDartists Праверана 4 кастрычніка 2022.