Царква Святога Лаўрэнція (Нюрнберг)

Царква Св. Лаўрэнція (ням.: Kirche St. Lorenz) — адна з найзначнейшых сярэднявечных цэркваў былога вольнага імперскага горада Нюрнберга і адна з першых цэркваў у Германіі, якая стала лютэранскай (1529). Св. Лаўрэнцій утварае горадабудаўнічы пандан да больш старой царквы Св. Себальда і да імператарскага замка.

Славутасць
Царква Святога Лаўрэнція
ням.: St. Lorenz
49°27′04″ пн. ш. 11°04′43″ у. д.
Краіна	Германія
Месцазнаходжанне	Нюрнберг
Канфесія	Евангелічная царква Германіі[d]
Епархія	Евангелічна-лютэранская царква Баварыі[d]
Благачынне	Евангелічна-лютэранская царква Баварыі[d]
Архітэктурны стыль	гатычная архітэктура
Дата заснавання	1250
Вышыня	80 м
Матэрыял	пясчанік
Сайт	lorenzkirche.de (ням.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Першыя згадкі капэлы Laurentius у Нюрнбергу адносяцца да 1235 і 1258 гадоў; план гэтай капэлы быў часткова ўсталяваны пры раскопках у 1929 годзе. Сучасны выгляд царква набыла ў XV стагоддзі.

Царква, якая моцна пацярпела пры паветраных налётах падчас Другой сусветнай вайны, была адноўлена ў 1949 годзе. У значнай меры дах і перакрыцці былі разбураны пры паветраных налётах. Кроквы канструяваліся нанова, прычым кроквы падоўжнага нефа рэканструяваліся па прычыне недахопу аўтэнтычных матэрыялаў са сталі. Выконваліся таксама новыя замкавыя камяні, на якіх можна бачыць важных прадстаўнікоў пратэстанцкай гісторыі царквы (Марцін Лютэр, Іаган Себасцьян Бах).

Царкоўны арган з’яўляецца другім па велічыні ў Германіі (у Пасау самы вялікі арган Германіі) і самым вялікім сярод арганаў у евангелічных царквах Германіі.