Царква Святога Мікалая (Львоў)
Царква Святога Мікалая — праваслаўны храм у Львове, які знаходзіцца ў карыстанні Праваслаўнай царквы Украіны. Помнік архітэктуры нацыянальнага ўзроўню. Лічыцца адным з самых старых храмаў горада.
| Храм | |
| Царква Святога Мікалая | |
|---|---|
| Церква святого Миколая | |
.jpg) | |
| 49°50′51″ пн. ш. 24°01′44″ у. д.HGЯO | |
| Краіна |
 Украіна |
| Горад | Львоў, вул. Б. Хмяльніцкага, 26. |
| Канфесія | праваслаўе |
| Архітэктурны стыль | эклектыка |
| Будаўніцтва | 1264—1340 гады |
| Матэрыял | цэгла |
| Сайт | mykolai.lviv.ua |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Гісторыя
правіцьПрыняцце ў якасці апякуна храма менавіта Святога Мікалая, які лічыцца заступнікам купцоў, а таксама размяшчэнне паблізу храму сама старажытнага гарадскога рынку сведчыць аб тым, што заснавальнікамі храма былі верагодна львоўскія купцы. Аднак ёсць гістарычныя звесткі, згодна з якімі будынак першапачаткова належаў княскаму двару і быў месцам пахавання князёў. У той час храм знаходзіўся ў самым цэнтры палітычнага і грамадскага жыцця сярэднявечнага Львова, акрамя таго, царква мела шматлікія княжацкія прывілеі.
Царква была пабудавана паміж 1264 і 1340 гадамі, захаваўся запіс ад 1292, які пацвярджае прадастаўленне зямлі пад храм князем Львом Данілавічам. Гісторыкі звязваюць гэтую дату з верагодным завяршэннем будаўніцтва. У 1544 годзе пры царкве існавала бацтва святога Мікалая. У 1623 годзе ў храме успыхнуў пажар. Рэканструкцыя адбылася ў канцы XVII стагоддзя, затым быў прыбудаваны бабінец, які паўплываў на знешні выгляд храма. У 1700 годзе храм перайшоў ва ўласнасць уніяцкай царквы.
У 1776 годзе была праведзена першая буйная рэканструкцыя, храм атрымаў выгляд у стылі ракако. Яшчэ адзін пажар адбыўся ў 1788 годзе, тады згарэлі крыты чарапіцай дах, купал і званіца. Рэканструкцыя адбылася ў 1800 годзе, затым быў перабудаваны дах, на ім былі ўсталяваныя два купалы, над галоўным нефам і над апсідай. Фасад быў упрыгожаны пілястрамі.
У 1946 годзе савецкая ўлада перадала царкву Маскоўскаму Патрыярхату ў адпаведнасці з пастановай так званага Львоўскага сабору, на якім украінская грэка-каталіцкая царква здзейсніла нібыта добраахвотны самароспуск і была далучана да Рускай праваслаўнай царквы. Пасля распаду СССР храм быў перададзены Украінскай праваслаўнай царкве Кіеўскага Патрыярхату; з 2018 года ён належыць Праваслаўнай царкве Украіны.