Шаміль

(Пасля перасылкі з Шаміль, імам)

Шаміль (26 чэрвеня 1797, Гімры (цяпер Унцукульскі раён, Заходні Дагестан — 4 лютага 1871, Медзіна, цяпер Саудаўская Аравія) — правадыр каўказскіх горцаў, у 1834 прызнаны імамам тэакратычнай дзяржавы — Паўночна-Каўказскі імамат, у якім аб'яднаў горцаў заходняга Дагестана і Чачні, а затым і Чаркесіі. Аварац. Да заключэння перамір'я пры штурме Гуніба ў 1859 князем Барацінскім энергічна вёў барацьбу супраць Расійскай імперыі. Перавезены ў Калугу, а затым у Кіеў, атрымаў нарэшце абяцаны яшчэ на Гунібе дазвол здзейсніць Хадж у Меку, затым у Медзіну, дзе і памёр.

Шаміль
авар.: Шамил
Shamil by Denier.jpg
Дата нараджэння 26 чэрвеня (7 ліпеня) 1797[1] ці 1797[2]
Месца нараджэння
Дата смерці 4 лютага 1871(1871-02-04)[3][4][…] ці 1871[2]
Месца смерці
Месца пахавання
Дзеці Q18238691? і Gazi Muhammad[d]
Грамадзянства
Прыналежнасць Паўночна-Каўказскі імамат і Расійская імперыя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зноскі

  1. Great Russian EncyclopediaМ.: Большая российская энциклопедия, 2004.
  2. а б https://www.biografiasyvidas.com/biografia/c/chamil.htm
  3. Deutsche Nationalbibliothek Record #118754025 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 жніўня 2015.
  4. Sjamil // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. Ben Muhammed S. Efendi // LIBRIS Праверана 9 кастрычніка 2017.

ЛітаратураПравіць

  • БЭ ў 18 тамах. Т.17, Мн., 2003, С.365