Шаміль
(Пасля перасылкі з Шаміль, імам)
Шаміль (26 чэрвеня 1797, Гімры (цяпер Унцукульскі раён, Заходні Дагестан — 4 лютага 1871, Медзіна, цяпер Саудаўская Аравія) — правадыр каўказскіх горцаў, у 1834 прызнаны імамам тэакратычнай дзяржавы — Паўночна-Каўказскі імамат, у якім аб'яднаў горцаў заходняга Дагестана і Чачні, а затым і Чаркесіі. Аварац. Да заключэння перамір'я пры штурме Гуніба ў 1859 князем Барацінскім энергічна вёў барацьбу супраць Расійскай імперыі. Перавезены ў Калугу, а затым у Кіеў, атрымаў нарэшце абяцаны яшчэ на Гунібе дазвол здзейсніць Хадж у Меку, затым у Медзіну, дзе і памёр.
| Шаміль | |
|---|---|
| авар.: Шамил | |
 | |
| Дата нараджэння | 26 чэрвеня (7 ліпеня) 1797[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 4 лютага 1871[2][3] (73 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Дзеці | Q18238691? і Gazi Muhammad[d] |
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | Паўночна-Каўказскі імамат і Расійская імперыя |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Зноскі
- ↑ Большая российская энциклопедия — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ Sjamil // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Большая российская энциклопедия — М.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 19 студзеня 2019.
Літаратура правіць
- БЭ ў 18 тамах. Т.17, Мн., 2003, С.365