Шафа (ад сярэднявечн. ням. schaf -- шафа) -- мэблевы выраб, пераважна з дзверцамі, для захоўвання прадметаў рознага функцыянальнага прызначэння, са скрынкамі (шуфлядамі) або без іх[1].

Шафа для адзення, 1900

Гісторыя правіць

Гісторыя шафы ў звыклым для чалавека XXI стагоддзя сэнсе пачалася не так ужо даўно — у XVII-XVIII стагоддзі. Аднак узнікла шафа не раптам і не на пустым месцы, да адшукання яго простых і зручных формаў чалавека вёў доўгі шлях эвалюцыі прадметаў ужытку, які ён пачаў, калі яшчэ толькі навучыўся карыстацца найпростымі прыладамі для карыснай працы і палявання.

Прататып правіць

 
Куфар св. Беуно, з суцэльнага дрэва, VI—VII стст.

Самы просты і натуральны прататып шафы-гэта досыць аб'ёмнае паглыбленне ў адносна цвёрдых матэрыялах-сцяне або паддозе пячоры, у дрэве (дупло); месца, падрыхтаванае самой прыродай для захоўвання розных харчоў і карысных рэчаў. Навучыўшыся апрацоўваць драўніну, чалавек выкарыстаў полую частку ссечанага ствала як гатовае сховішча. Пазней ён навучыўся выдзёўбваць ў ствалах патрэбную яму для складавання нішу. Яшчэ пазней чалавек навучыўся рабіць скрыні. Калі чалавек навучыўся прыладжваць да скрыні вечка, па сутнасці, ён і атрымаў першую "шафу" [2]. Найбольш ранняе пасведчанне аб выкарыстанні ў побыце драўляных скрынь з вечкам знойдзена ў Егіпце і датуецца III-м стагоддзем да н. э.[3]

Віды шафаў правіць

Кухонная шафа правіць

 
Стол-шафа

Кухонная шафа — шафа для захоўвання прадметаў кухоннага і гаспадарчага ўжытку.

Разнавіднасцямі яе з'яўляюцца кухонная шафа-стол — шафа з рабочай паверхняй для гатавання ежы, навясная шафа -- шафа над рабочай паверхняй для захоўвання спецый, шафа пад мыйку -- шафа для размяшчэння мыйкі і памыйнага вядра.

Шафа для адзення і бялізны правіць

Ёсць у двух форм-фактарах:

  • Камод -- невысокая шафа са скрынямі і паверхняй, на якую можна ставіць розныя рэчы.
  • Высокая шафа, якая звычайна мае трубу, каб вешаць касцюмы.

Іншыя віды шафаў правіць

  • шафа для посуду
  • шафа для кніг
  • шафа пад мыйку
  • шафа з вітрынай
  • шафа-перагародка (ням.: Raumteiler, фр.: Armoire-pilier) — шафа для раздзялення памяшкання на асобныя зоны.
  • насценная шафа
  • камбінаваная шафа -- шафа з аддзяленнямі і шуфлядамі для захоўвання прадметаў рознага прызначэння.
  • секрэтэр
  • сервант
  • тумба і г.д.

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. ГОСТ 20400-80 Продукция мебельного производства. Термины и определения // М.: Стандартинформ. — 2008. — С. 5-6. — 23 с.
  2. «Буравік, К. А. калода, выдзеўбаныя з дрэва — гэта самы старажытны прататып шафы / / "радавод рэчаў". — М.: Знание; Выданне 2-е, перараб. — 1991-232 с.
  3. "шафу. Гісторыя першая". ИАТВ праграма "Звычайная гісторыя", выпускі №№7-8, 2008. тэлеканал: 365 дзён ТБ. Праверана 2015-12-08.