Эдвард Лівінгстан

Эдвард Лівінгстан (англ.: Edward Livingston, 28 мая 1764 — 23 мая 1836) — амерыканскі палітык і 11-ы Дзяржсакратар ЗША і 47-ы мэр Нью-Ёрка. Быў уплывовай фігурай пры распрацоўцы Грамадзянскага кодэкса Луізіяны ў 1825 годзе.

Эдвард Лівінгстан
англ.: Edward Livingston
член Палаты прадстаўнікоў ЗША 4 сакавіка 1823 — 3 сакавіка 1829
Пераемнік	Edward Douglass White[d]
11-ы дзяржаўны сакратар ЗША 24 мая 1831 — 29 мая 1833
Папярэднік	Марцін Ван Бюран
Пераемнік	Луіс Мак-Лейн
46-ы Мэр Нью-Ёрка[d] 1801 — 1803
Папярэднік	Richard Varick[d]
Пераемнік	DeWitt Clinton[d]
Сенатар ЗША 4 сакавіка 1829 — 4 сакавіка 1831
Папярэднік	Dominique Bouligny[d]
Сенатар ЗША 4 сакавіка 1831 — 24 мая 1831
Пераемнік	George A. Waggaman[d]
Нараджэнне	28 мая 1764(1764-05-28) Клермонт[d], Калумбія, Нью-Ёрк, ЗША
Смерць	23 мая 1836(1836-05-23) (71 год) Райнбэк[d], Датчэс[d], Нью-Ёрк, ЗША
Бацька	Robert Livingston[d]
Маці	Margaret Beekman[d]
Жонка	Louise Moreau de Lassy[d]
Дзеці	Cora Livingston[d]
Партыя	Дэмакратычна-рэспубліканская партыя ЗША Дэмакратычная партыя ЗША
Член у	Амерыканскае антыкварнае таварыства[d]
Адукацыя	Прынстанскі ўніверсітэт
Дзейнасць	палітык, дыпламат, адвакат
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Лівінгстан нарадзіўся ў Клермонт, акруга Калумбія, штат Нью-Ёрк, у сям’і Роберта Лівінгстана. У 1781 годзе ён скончыў Прынстанскі ўніверсітэт, а ў 1785 годзе быў прыняты ў калегію адвакатаў. Юрыдычную практыку Лівінгстан пачаў у Нью-Ёрку. З 1795 па 1801 год ён быў прадстаўніком Дэмакратычна-рэспубліканскай партыі ў Палаце прадстаўнікоў. У Кангрэсе Лівінгстан быў адным з лідараў апазіцыі з «Дагавору Джэя», заклікаючы прэзідэнта ЗША Джорджа Вашынгтона даць Кангрэсу дэталі перамоў па мірным дагаворы з каралеўствам Вялікабрытанія, на што прэзідэнт адказаў адмовай. Да канца прэзідэнцтва Вашынгтона ён галасаваў з Эндру Джэксанам і іншымі радыкаламі супраць звароту да прэзідэнта.

Лівінгстан быў праціўнікам «Закона аб замежных мяцежніках», уведзенага ад імя амерыканскіх маракоў, і раскрытыкаваў у 1800 годзе прэзідэнта за тое, што ён дазволіў выдачу брытанскаму ўраду Джонатана Робінса, які здзейсніў забойства на англійскім фрэгаце, а затым збег у Паўднёвую Караліну і хлусіў, што быў амерыканскім грамадзянінам. У дэбатах з гэтай нагоды супраць Лівінгстана выступіў Джон Маршал. У 1801 годзе Эдвард быў прызначаны пракурорам па раёнах Нью-Ёрка і, захаваўшы гэты пост, у тым жа годзе абраны мэрам Нью-Ёрка. Калі ўлетку 1803 года горад ахапіла жоўтая ліхаманка, Лівінгстан праявіў мужнасць і энергічнасць у намаганнях па прадухіленні распаўсюду хваробы і дапамогі гараджанам, якія жылі ў нястачы. У 1804 годзе ён пераязджае ў Луізіяну.

З 1823 па 1829 год Лівінгстан быў членам Палаты прадстаўнікоў ад Луізіяны, а з 1831 па 1833 дзяржсакратаром ЗША. На апошняй пасадзе ён стаў адным з самых давераных дарадцаў прэзідэнта Джэксана. З 1833 па 1835 год Эдвард Лівінгстан займаў пасаду амбасадара ЗША ў Францыі.

Эдвард Лівінгстан памёр 23 мая 1836 года ў Рэйнбеку, акруга Датчэс, штат Нью-Ёрк.