Экскаватар (ад лац.: excavare[1] — выдзёўбваць) — асноўны тып землярыйных машын, галоўным чынам для распрацоўкі і вымання мяккіх горных парод у масіве або скальных (у раздробненым стане), часцей за ўсё цвёрдых парод жалезных руд, каменнага вугалю (кар'еры) і выканання пагрузачна-разгрузачных работ.

Канструкцыйна экскаватары складаюцца з працоўнага, хадавога і сілавога абсталявання (рухавіка), механізмаў іх прывада і кіравання, дапаможнага абсталявання, платформы з рамай, надбудовы кузава. Працоўнае месца экскаватара называюць забоем.

Тыпы экскаватараў правіць

Па прызначэнню правіць

Па прынцыпу работы правіць

Па тыпу хадавой часткі правіць

Па тыпу сілавога абсталявання правіць

Іншыя тыпы тэхнікі правіць

Зноскі

  1. Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999.  — Т. 2 : М-Я. — 1999. — 736 с. — ISBN 985-11-0153-2. — С. 681.

Спасылкі правіць