Эрмесэнда выйшла замуж за Рамона Барэля каля 991 года[Кам. 3] і сумесна правілы з ім да яго смерці ў 1017, пасля чаго правіла ў адзіночку як рэгент у перыяд непаўналецця сына (1017-1021), а пасля 1021 як суправіцель. У 1035 сын раптам памёр, адпісваўшы свае ўладанні сваім нашчадкам, і Эрмесэнда стала рэгентам пры сваім унуку ў 1035-1039 гадах і суправіцелем пасля 1039. У гэты перыяд адзначана паслабленне ўлады графаў Барселоны, адбылося паўстанне баронаў, захавальнікаў замка лордаў і дарадцаў з эпіцэнтрам у Пенедэсы і на чале з Мірам Жэрыбертам (катал.: Mir Geribert), якія кінулі выклік Барселоне і яе палітыцы падтрымання міру з мусульманамі ў абмен на выплату даніны.
- ↑ Яе паходжанне неядомае. На аснове анамастычных дадзеных Т'еры Страсэр высунуў гіпотэзу, па якой яна была дачкой графа Мельгёя Бернара II. Гл. Stasser T. Autour de Roger le Vieux: les alliances matrimoniales des comtes de Carcassonne // Annales du Midi: revue de la France méridionale. — 1996. — № 214. — ISSN 0003-4398., стар. 180.
- ↑ У тэкстах да XV стагоддзя таксама Ermessén, Ermessindis, Ermessendis, Ermessenz, Armessén.
- ↑ Па наяўных дакументах нельга ўсталяваць дату шлюбу, але першае дакументальна зарэгістраванае сумесна з мужам ахвяраванне ў манастыр Санта-Чэчылія дэ Мансерат катал.: Santa Cecília de Montserrat унесена ў 991 годзе (гл. Gil i Roman, Xavier. Diplomatario de Ermesèn, condesa de Barcelona, Girona y Osona (c.991 - 1 de marzo de 1058). Стр. 39, 84.
- Sòria i Ràfols, Ramon. Diccionari Barcanova d'història de Catalunya. — Barcanova, 1989. — 445 с. — ISBN 978-84-7533-457-8.
- Albertí i Casas, Elisenda. Dames, Reines, abadesses, 18 personalitats femenines a la Catalunya medieval. — Albertí Editor, 2007. — 160 с. — ISBN 978-84-7246-085-0. Архівавана 8 лістапада 2014.
- Gil i Roman, Xavier. Diplomatario de Ermesèn, condesa de Barcelona, Girona y Osona (c.991 - 1 de marzo de 1058. — 2004. — ISBN 84-688-6665-2.