Ян Андрэй Андрайкевіч
Ян Андрэй Андрайкевіч (Гінтоўт-Андрайкевіч; 1609, Ашмянскі павет — 4 кастрычніка 1673) — каталіцкі рэлігійны дзеяч, пісьменнік, педагог у Вялікім Княстве Літоўскім.
| Ян Андрэй Андрайкевіч |
|---|
Біяграфія
правіцьПаходзіў са шляхецкага роду Андрайкевічаў герба «Побуг» Ваўкавыскага павета.
З 1628 езуіт. Вучыўся ў Вільні. Прэфект бібліятэкі Полацкага езуіцкага калегіума (1631—33), прапаведнік у Варшаве, рэктар Полацкага калегіума (1650—53), спавядальнік падканцлера ВКЛ Казіміра Льва Сапегі ў яго вайсковых абозах (1653—54), пасля ў Варшаве і Рашалі, рэктар Нясвіжскага калегіума (1670—73), місіянер у Тыкоціне.
Аўтар пахавальнага казання «Мемарыял несмяротнай памяці» («Memoriał nieśmiertelnej pamięci», Вільня, 1667), дзе даў звесткі пра жыццё Казіміра Льва Сапегі, змясціў партрэты і гербы прадстаўнікоў роду Сапегаў. Яго тэалагічны твор «Гарчычнае зерне горкай пакуты найсалодшага Збавіцеля» («Ziarno gorczyczne gorzkiej męki najsłodszego Zbawiciela», Вільня, 1673) карыстаўся вялікай папулярнасцю, неаднаразова перавыдаваўся (Вільня, 1688, 1757; Замосце, 1701; Каліш, 1746, 1756; Кракаў, 1881), перакладзены на нямецкую мову (Рэгенсбург, 1719).
Літаратура
правіць- Андрайкевіч // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.