Ян Святаполк-Мірскі
Ян Святаполк-Мірскі (польск.: Jan Światopełk-Mirski) — ураднік, дзяржаўны службовец.
Ян Святаполк-Мірскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Род | Святаполк-Мірскія | ||||||
Бацька | Антоні Мірскі[d] | ||||||
Маці | Эмілія са Свірскіх[d] | ||||||
Жонка | Тэкля з Зяновічаў[d] | ||||||
Дзеці | Юзэфа з Мірскіх[d] і Jan Światopełk-Mirski[d] | ||||||
Член у |
Біяграфія
правіцьПаходзіў са шляхецкага роду Святаполк-Мірскіх герба «Бялыня». Сын Антонія, падкаморага браслаўскага, і Эміліі са Свірскіх[1].
Суддзя гродскі браслаўскі ў 1788 годзе, староста хараброўскі, апошні падкаморы браслаўскі[1].
Уладальнік Камянполля[1].
Сябра масонскай ложы «Паўночная паходня» ў Мінску, масон 2-й ст. у 1820 годзе[2].
Сям’я
правіцьУ шлюбе з Тэкляй з Зяновічаў, дачкой Антонія, падкаморыя полацкага, і Элеаноры Важынскай, меў трох дочак і двух сыноў[1]:
- Іван;
- Клаўдзій;
- Юзэфа, у шлюбе з Бярнардам Чаховічам;
- Марыя, у шлюбе з Лісоўскім, падкаморым лепельскім;
- Ганна, у шлюбе з Беліковічам, падкаморым полацкім.
Зноскі
- ↑ а б в г Uruski Seweryn. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.11 s. 123
- ↑ Швед, В. В. Мірскі Ян // Масоны і ложы на землях Беларусі (канец XVIII — першая чвэрць XIX ст.) : біябібліягр. слоўн.. — Гродна: ГрДУ, 2007. — 275 с. — ISBN 978-985-417-866-0.
Літаратура
правіць- Uruski Seweryn. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.11 s. 123
- Швед, В. В. Мірскі Ян // Масоны і ложы на землях Беларусі (канец XVIII — першая чвэрць XIX ст.) : біябібліягр. слоўн.. — Гродна: ГрДУ, 2007. — 275 с. — ISBN 978-985-417-866-0.